Efferalgan Codeine tabl.mus. 0,5g+0,03g 16 tabl.

Składniki

1 tabletka musująca zawiera 500 mg paracetamolu i 30 mg fosforanu kodeiny. Lek zawiera również sód, sorbitol, aspartam i benzoesan sodu.

Dawkowanie

Kodeinę należy stosować w najmniejszej skutecznej dawce. Czas trwania leczenia należy ograniczyć do 3 dni.

Dorośli: jednorazowo 1 tabletka musująca. W przypadku wystąpienia intensywnego bólu można przyjąć jednorazowo 2 tabl. musujące, a w gdy ból nasila się dawka dobowa może być zwiększona do maksymalnie 8 tabl. musujących. Maksymalna dawka dobowa paracetamolu, uwzględniając wszystkie leki zawierające paracetamol, wynosi 4 g; kodeiny - 240 mg. 

Młodzież w wieku ≥12 lat. Dawkę ustala się na podstawie masy ciała. Zalecana dawka paracetamolu wynosi 10-15 mg/kg mc. co 4-6 h, do maksymalnej dawki dobowej 60 mg/kg mc./dobę. Natomiast zalecana dawka kodeiny wynosi 0,5-1 mg/kg mc. co 6 h, do maksymalnej dawki dobowej kodeiny - 240 mg. 

Dzieci i młodzież o mc. ok. 33- 50 kg: zwykle zalecana dawka leku to jednorazowo 1 tabl. musująca. W razie konieczności dawkę można powtarzać nie częściej niż co 6 h. Nie zależy stosować więcej niż 4 tabl. musujące na dobę (2 g paracetamolu i 120 mg kodeiny).

Młodzież o mc. >50 kg: jednorazowo 1 tabl. musująca. W razie wystąpienia intensywnego bólu można przyjąć jednorazowo 2 tabl. musujące. Jednak w przypadku bardzo nasilonego bólu dawka dobowa może być zwiększona do maksymalnie 8 tabl. musujących. Maksymalna dawka dobowa paracetamolu, uwzględniając wszystkie leki zawierające paracetamol, wynosi 4 g; kodeiny - 240 mg. 

Dzieci w wieku poniżej 12 lat: kodeiny nie należy stosować u dzieci w wieku poniżej 12 lat.

U pacjentów w podeszłym wieku dawka początkowa powinna być zmniejszona o połowę w stosunku do zwykle zalecanej dawki dla osób dorosłych. 

W przypadku chorych z umiarkowanymi do ciężkich zaburzeń czynności nerek zalecana dawka to 500 mg paracetamolu i 30 mg kodeiny (1 tabl. masująca).

Młodzież z niewydolnością nerek powinna pozostawać pod ścisłą obserwacją lekarską, ze względu na ryzyko kumulacji kodeiny i paracetamolu w organizmie (odstępy pomiędzy kolejnymi dawkami powinny wynosić co najmniej 8 h).

U osób z zaburzeniami czynności wątroby należy zmniejszyć dawkę leku lub wydłużyć odstępy pomiędzy kolejnymi dawkami.

Przed podaniem tabletkę należy rozpuścić w wodzie. Tabletki nie należy połykać ani żuć.

Działanie

Połączenie paracetamolu i kodeiny powoduje dłuższe i silniejsze działanie przeciwbólowe w porównaniu z działaniem każdego składnika oddzielnie.

Paracetamol działa przeciwbólowo i przeciwgorączkowo. W wyniku hamowania cyklooksygenazy kwasu arachidonowego hamuje syntezę prostaglandyn w ośrodkowym układzie nerwowym. Skutkiem tego działania jest zmniejszenie wrażliwości na działanie takich mediatorów, jak kininy i serotonina, co zaznacza się podwyższeniem progu bólowego. Zmniejszenie stężenia prostaglandyn w podwzgórzu odpowiedzialne jest za działanie przeciwgorączkowe paracetamolu. Paracetamol dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego, osiągając po ok. 30-60 minutach maksymalne stężenie. W niewielkim stopniu wiąże się z białkami osocza. Jest metabolizowany w wątrobie na drodze sprzęgania z kwasem glukuronowym i sprzęgania z siarczanami (związki będące produktami sprzęgania są nieczynne i nietoksyczne). Niewielka ilość jest metabolizowana przez cytochrom P-450 do hepatotoksycznego metabolitu pośredniego (N-acetylo-p-benzochinoiminy), który w normalnych warunkach jest szybko unieczynniany przez zredukowany glutation i wydalany z moczem po sprzężeniu z cysteiną lub kwasem merkapturowym. W przypadku przyjęcia dużych dawek paracetamolu może  dojść do uszkodzenia wątroby. Paracetamol jest wydalany głównie przez nerki, w postaci metabolitów, tylko ok. 5% jest wydalane z moczem w postaci niezmienionej.

Kodeina jest działającym ośrodkowo słabym analgetykiem. Działa poprzez receptory opioidowe μ. Jej działanie przeciwbólowe jest wynikiem przekształcenia do morfiny. Kodeina, szczególnie w skojarzeniu z innymi lekami przeciwbólowymi (takimi jak paracetamol) jest skuteczna w leczeniu ostrego bólu nocyceptywnego. Kodeina łatwo wchłania się z przewodu pokarmowego (biodostępność 40-70%), osiągając stężenie maksymalne po ok. 60 minutach. Jest metabolizowana w wątrobie do morfiny i norkodeiny i wydalana z moczem, głównie w postaci pochodnych glukuronowych.

Wskazania

Preparat stosowany jest w leczeniu bólu o średnim i dużym nasileniu, który nieustępuje po zastosowaniu leków przeciwbólowych o działaniu obwodowym (paracetamol z kodeiną nie ma wpływu na ból fantomowy, neurogenny).

Kodeina jest wskazana u młodzieży w wieku ≥12 lat w leczeniu ostrego bólu o umiarkowanym nasileniu (w przypadku, gdy paracetamol lub ibuprofen nie zadziałał).

Działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.