Efevelon SR kaps.o prz.uwal.twarde 0,0375 g 28 kaps.

Dawkowanie

Preparat ma postać kapsułek o przedłużonym uwalnianiu. Przeznaczony jest do stosowania doustnego. Nie przekraczaj zaleconych dawek ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące dawkowania preparatu, skonsultuj się z lekarzem.

Działanie

Preparat wykazuje działanie przeciwdepresyjne, nasila aktywność neuroprzekaźników w ośrodkowym układzie nerwowym. Wenlafaksyna i jej główny metabolit - O-demetylowenlafaksyna (ODV) są inhibitorami zwrotnego wychwytu serotoniny i noradrenaliny (sama wenlafaksyna jest również słabym inhibitorem zwrotnego wychwytu dopaminy). Wenlafaksyna i ODV zmniejszają odpowiedź β-adrenergiczną zarówno po podaniu jednorazowym, jak i długotrwałym. Wenlafaksyna praktycznie nie wykazuje powinowactwa do cholinergicznych receptorów muskarynowych, histaminowych H₁ oraz α₁-adrenergicznych w mózgu szczura in vitro,  nie hamuje aktywności MAO. Po podaniu doustnym wenlafaksyna jest intensywnie metabolizowana, głównie do aktywnego metabolitu ODV. Stężenia leku i ODV osiągają stan stacjonarny w ciągu 3 dni doustnego, wielokrotnego podawania. Po podaniu leku maksymalne stężenia wenlafaksyny i ODV w osoczu występują odpowiednio w ciągu 5,5 h i 9 h. Biodostępność wynosi ok. 40-45%, w zależności od metabolizmu ogólnoustrojowego. Wenlafaksyna i ODV wiążą się z białkami osocza odpowiednio w 27% i 30%. Wenlafaksyna jest intensywnie metabolizowana w wątrobie do głównego aktywnego metabolitu - ODV (przy udziale CYP2D6) oraz do mniej aktywnego metabolitu - N-demetylowenlafaksyny (przy udziale CYP3A4). Wenlafaksyna i jej metabolity wydalane są głównie przez nerki.

Wskazania

Preparat stosowany jest w leczeniu:

- epizodów dużej depresji (oraz zapobieganie ich nawrotom)

- uogólnionych zaburzeń lękowych

- fobii społecznej

- napadów paniki z agorafobią lub bez agorafobii.

Kiedy nie stosować leku

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu. Przeciwwskazaniem do stosowania preparatu jest również równoległe przyjmowanie nieodwracalnych inhibitorów monoaminooksydazy (MAO). Wenlafaksynę można zacząć stosować po upływie 14 dni od zakończenia leczenia inhibitorami MAO; inhibitory MAO można wprowadzić do leczenia po 7 dniach od zakończenia przyjmowania wenlafaksyny. Preparatu nie należy stosować u dzieci i młodzieży do 18. roku życia.

Działania niepożądane

Bardzo często mogą wystąpić: suchość w ustach, ból głowy, nudności, pocenie się (w tym poty nocne). Często mogą wystąpić: zwiększenie stężenia cholesterolu we krwi, zmniejszenie masy ciała, niezwykłe sny, obniżone libido, zawroty głowy, wzmożone napięcie mięśniowe, bezsenność, nerwowość, parestezje, uspokojenie polekowe, drżenie, stan splątania, depersonalizacja, zaburzenia, akomodacji, rozszerzenie źrenic, zaburzenia widzenia, nadciśnienie, rozszerzenia naczyń (głównie uderzenia krwi do głowy/nagłe zaczerwienienie), kołatanie serca, ziewanie, zmniejszenie łaknienia, zaparcia, wymioty, zaburzenia ejakulacji/orgazmu (mężczyźni), brak orgazmu, zaburzenia erekcji (impotencja), zaburzenia krwawienia miesiączkowego (krwotok miesiączkowy, krwotok maciczny), problemy z oddawaniem moczu (głównie problemy z rozpoczęciem mikcji), częstomocz, astenia (osłabienie), dreszcze. Niezbyt często mogą wystąpić: wybroczyny, krwawienia z przewodu pokarmowego, zwiększenie masy ciała, apatia, omamy, skurcze miokloniczne mięśni, pobudzenie, zaburzenia koordynacji i równowagi, zaburzenia smakowe, szum w uszach, hipotonia ortostatyczna, omdlenia, tachykardia, biegunka, bruksizm, łysienie, wysypka, zaburzenia orgazmu (kobiety), zatrzymanie moczu, reakcje nadwrażliwości na światło. Rzadko mogą wystąpić: akatyzja/niepokój psychoruchowy, drgawki, reakcje maniakalne. Bardzo rzadko mogą wystąpić: krwawienie z błon śluzowych, wydłużony czas krwawienia, małopłytkowość, nieprawidłowy skład krwi (w tym agranulocytoza, niedokrwistość aplastyczna, pancytopenia, neutropenia), nieprawidłowe wyniki testów czynnościowych wątroby, hiponatremia, zapalenie wątroby, zespół niewłaściwego wydzielania hormonu antydiuretycznego, zwiększone stężenie prolaktyny we krwi, złośliwy zespół neuroleptyczny, zespół serotoninowy, majaczenie, reakcje pozapiramidowe, dyskineza późna, myśli i zachowania samobójcze, jaskra z zamkniętym kątem przesączania, niedociśnienie, wydłużenie odstępu QT, migotanie komór, częstoskurcz komorowy, w tym zaburzenia typu torsade de pointes, eozynofilia płucna, zapalenie trzustki, martwica toksyczna-rozpływna naskórka, zespół Stevensa i Johnsona, świąd, pokrzywka, rabdomioliza (rozpad mięśni poprzecznie prążkowanych), anafilaksja.

Ciąża i karmienie piersią

W przypadku kobiet w ciąży lub karmiących piersią przed zastosowaniem leku należy skonsultować się z lekarzem.

Stosowanie leku u dzieci i młodzieży

Preparatu nie należy stosować u dzieci i młodzieży do 18. roku życia.