Dipromal tabl.powl. 0,2 g 40 tabl.

Składniki

1 tabletka powlekana zawiera 200 mg walproinianu magnezowego.

Dawkowanie

Padaczka: 20-30 mg/kg mc. na dobę, w 2-4 dawkach, razem z posiłkiem.

U pacjentów w podeszłym wieku dawki pozwalające na uzyskanie optymalnego efektu klinicznego zazwyczaj są mniejsze niż u osób młodszych.

W przypadku osób z łagodną i umiarkowaną niewydolnością nerek należy stosować mniejsze dawki, natomiast u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek dawkowanie należy ustalać w oparciu o stężenie wolnego kwasu walproinowego we krwi. Terapeutyczne stężenie walproinianu w surowicy wynosi od 40 do 100 µg/ml (280 do 700 µmol/l). Preparat nie może być stosowany zamiennie z innymi preparatami zawierającymi walproinian magnezu.

Epizody maniakalne w chorobie afektywnej dwubiegunowej - dawkę dobową powinien ustalić i sprawdzać indywidualnie lekarz prowadzący. W przypadku dorosłych: zalecana początkowa dawka dobowa wynosi 750 mg. Dawkę należy zwiększać tak szybko, jak to możliwe, do uzyskania najniższego stężenia terapeutycznego zapewniającego pożądany efekt kliniczny. Średnia dawka dobowa wynosi zazwyczaj od 1000 do 2000 mg walproinianu. Pacjenci otrzymujący dawki dobowe przekraczające 45 mg/kg mc. powinni pozostawać pod ścisłą obserwacją.

Dzieci i młodzież płci żeńskiej oraz kobiety w wieku rozrodczym i kobiety w ciąży - leczenie powinien wprowadzać i nadzorować lekarz specjalizujący się w leczeniu padaczki i (lub) choroby afektywnej dwubiegunowej. Leczenie można rozpocząć wyłącznie wtedy, gdy inne metody leczenia są nieskuteczne lub nie są tolerowane.

Działanie

Dipromal to lek przeciwdrgawkowy. Mechanizm działania tego preparatu nie jest do końca znany, jednak przypuszcza się, że polega na zwiększaniu stężenia kwasu gamma aminomasłowego (GABA) w mózgu. Hamuje szerzenie się patologicznych wyładowań w obrębie mózgu, nie wpływa jednak bezpośrednio na czynność ogniska padaczkowego. Walproinian szybko i całkowicie wchłania się z przewodu pokarmowego, przy czym obecność pokarmu zmniejsza nieznacznie szybkość tego procesu. Szybkość wchłaniania walproinianu magnezu jest nieco mniejsza niż walproinianu sodu. Maksymalne stężenie we krwi osiąga 1-4 h od podania doustnego. W 80-90% wiąże się z białkami osocza, metabolizowany jest w wątrobie a wydalany głównie w formie metabolitów z moczem, a w niewielkich ilościach również z kałem i powietrzem wydechowym. Przenika przez barierę krew-mózg, barierę łożyskową i w niewielkich ilościach dostaje się do mleka matek karmiących piersią.

Wskazania

Tabletki stosowane są w leczeniu:

- różnych postaci padaczki (padaczka o napadach pierwotnie uogólnionych, padaczka miokloniczna, padaczka światłoczuła)

- innych postaci padaczki - jako lek drugiego wyboru, również jednocześnie z innymi lekami przeciwpadaczkowymi (z wyjątkiem fenobarbitalu)

- epizodów maniakalnych w chorobie afektywnej dwubiegunowej, w przypadku gdy lit jest przeciwwskazany lub źle tolerowany

- pacjentów, u których uzyskano odpowiedź kliniczną na leczenie walproinianem ostrej fazy manii.

Działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.