Depralin ODT tabl.uleg.rozp.w j.ustnej 0,01 g 28 tabl.

Dawkowanie

Doustnie. Dawkę i częstotliwość stosowania leku ustala lekarz. Lek można przyjmować z pokarmem lub bez. Tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej łatwo się kruszą, dlatego należy się z nimi obchodzić ostrożnie. Nie należy brać tabletek mokrymi rękoma, ponieważ mogą się rozpaść. Tabletkę umieścić na języku. Tabletka rozpuści się bardzo szybko i można ją połknąć bez popijania wodą.

Działanie

Lek wykazuje działanie przeciwdepresyjne. Jest to selektywny inhibitor wychwytu zwrotnego serotoniny o dużym powinowactwie do pierwotnego miejsca wiązania. Wiąże się również z miejscem allosterycznym na transporterze serotoniny. Escytalopram nie ma powinowactwa lub ma małe powinowactwo do wielu receptorów (w tym receptorów 5-HT_1A, 5-HT₂, DA D₁ i D₂, receptorów α₁-, α₂- i β-adrenergicznych oraz receptorów histaminowych H₁, receptorów benzodiazepinowych, receptorów opioidowych i  cholinergicznych receptorów muskarynowych). Po podaniu doustnym lek wchłania się prawie całkowicie, osiągając maksymalne stężenie we krwi w ciągu 4 h. Lek jest metabolizowany w wątrobie, a wydalany z moczem.

Wskazania

Preparat stosowany jest w leczeniu:

- dużych epizodów depresji

- zaburzeń lękowych z napadami lęku (lęk paniczny) z agorafobią lub bez agorafobii

- społecznego zaburzenia lękowego (fobii społecznej)

- uogólnionego zaburzenia lękowego

- zaburzenia obsesyjno-kompulsyjnego.

Kiedy nie stosować leku

Gdy masz uczulenie na escytalopram lub jakąkolwiek substancję pomocniczą preparatu, skłonność do drgawek, zaburzenia czynności wątroby i/lub nerek, cukrzycę, zmniejszone stężenie sodu we krwi, zwiększoną skłonność do krwawień i łatwego siniaczenia, chorobę serca, nietolerancję niektórych cukrów.

Działania niepożądane

Bardzo często: nudności, ból głowy. Często: zatkany lub katar (zapalenie zatok), zwiększony lub zmniejszony apetyt, lęk, niepokój, nietypowe sny, trudności w zasypianiu, zawroty głowy, ziewanie, drżenie, uczucie kłucia w obrębie skóry, biegunka, zaparcia, wymioty, suchość w ustach, zwiększone pocenie, bóle stawów i bóle mięśni, zaburzenia seksualne (opóźnienie wytrysku, zaburzenia wzwodu, zmniejszony popęd płciowy oraz trudności w osiągnięciu orgazmu u kobiet), uczucie zmęczenia, gorączka, zwiększenie masy ciała. Niezbyt często: pokrzywka, wysypka, świąd, zgrzytanie zębami, pobudzenie, zdenerwowanie, napady lęku panicznego, stany splątania, zaburzenia snu, zaburzenia smaku, omdlenia, rozszerzenie źrenic, zaburzenia widzenia, dzwonienie w uszach, wypadanie włosów, krwawienie z pochwy, zmniejszenie masy ciała, szybkie bicie serca, obrzęk rąk lub nóg, krwawienie z nosa. Rzadko: agresja, poczucie utraty własnej tożsamości, omamy, wolne bicie serca.

Stosowanie innych leków

Gdy przyjmujesz inne leki przeciwdepresyjne, selegilinę, antybiotyk linezolid, lit (stosowany w leczeniu zaburzenia afektywnego dwubiegunowego) i tryptofan, sumatryptan i podobne leki (stosowane w leczeniu migreny), tramadol (stosowany w silnych bólach), cymetydynę i omeprazol (stosowane w leczeniu wrzodów żołądka), tyklopidynę (stosowaną w celu zmniejszenia ryzyka udaru), preparaty dziurawca zwyczajnego, kwas acetylosalicylowy lub inne niesteroidowe leki przeciwzapalne, warfarynę, dipyrydamol i fenprokumon (leki stosowane w celu rozrzedzenia krwi, zwane lekami przeciwzakrzepowymi), meflochinę (stosowana w leczeniu malarii), neuroleptyki (leki stosowane w leczeniu schizofrenii, psychozy), flekainid, propafenon i metoprolol (stosowane w chorobach układu sercowo-naczyniowe), rysperydon, tiorydazynę i haloperydol (leki przeciwpsychotyczne). Ponadto należy poinformować lekarza o wszystkich aktualnie lub ostatnio przyjmowanych lekach, nawet tych dostępnych bez recepty.

Ciąża i karmienie piersią

Gdy jesteś lub przypuszczasz, że jesteś w ciąży, a także gdy karmisz piersią. Lek może być stosowany w ciąży jedynie w przypadkach, gdy spodziewane korzyści dla matki przewyższają potencjalne zagrożenie dla płodu. Nie stosować w okresie karmienia piersią.

Prowadzenie pojazdów i maszyn

Lek możne niekorzystnie wpływać na sprawność psychomotoryczną. Nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn, dopóki nie będzie znana indywidualna reakcja na leczenie.