BICARDEF 10 mg - 30 tabletek

Dawkowanie

Doustnie - 5 mg raz na dobę. Jeśli obniżenie ciśnienia tętniczego krwi jest niezadowalające dawkę leku można zwiększyć do 10 mg raz na dobę. Nie należy stosować dawki większej niż 20 mg na dobę. U niektórych chorych, zwłaszcza u chorych ze stanami skurczowymi oskrzeli, początkowa dawka leku powinna wynosić 2,5 mg raz na dobę.U chorych z niewydolnością nerek (klirens kreatyniny < 40 ml/min.), a także u chorych z niewydolnością wątroby (zapalenie wątroby lub marskość wątroby) początkowa dawka leku powinna wynosić 2,5 mg raz na dobę. Szczególną ostrożność należy zachować w razie zwiększania dawki leku (nie należy stosować dawki większej niż 10 mg na dobę). Lek może być przyjmowany zarówno w czasie posiłków, jak i przed jedzeniem - zawsze o tej samej godzinie. W przypadku pominięcia dawki przyjąć lek jak najszybciej. Jeśli do następnej dawki pozostało 4 godziny lub mniej, nie brać leku. Nie podwajać dawek leku. Nie należy nagle odstawiać leku. Wskazane jest stopniowe zmniejszanie dawek (zwłaszcza u chorych z dławicą piersiową) ściśle według zaleceń i pod kontrolą lekarza.

Działania niepożądane

Na początku leczenia sporadycznie obserwowano uczucie zmęczenia i osłabienia, zawroty głowy, bóle głowy, zaburzenia snu, depresję. Nasilenie objawów jest niewielkie i zwykle ustępują one po 1-2 tygodniach od rozpoczęcia leczenia. Obserwowano także zwolnienie czynności serca, trudności w oddychaniu, skrócenie oddechu, obrzęk w okolicy kostek, zaburzenia krążenia obwodowego (zimne ręce i stopy). Rzadko: wysypkę skórną (także zaostrzenie objawów istniejącej łuszczycy), nieregularne tętno, ból w klatce piersiowej, spadek ciśnienia tętniczego krwi przy zmianie pozycji ciała z leżącej na stojącą, bóle pleców, stawów, zaburzenia potencji.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Podczas leczenia należy okresowo mierzyć ciśnienie tętnicze krwi oraz tętno. Wskazana jest także okresowa kontrola czynności wątroby i nerek. Lek należy stosować ostrożnie w przypadku alergii w wywiadzie oraz takich chorób, jak: astma oskrzelowa, rozedma płuc, niealergiczne zapalenie oskrzeli, cukrzyca, nadczynność tarczycy, depresja, guz chromochłonny nadnerczy, rzekomoporażenna niedomoga mięśni, łuszczyca, zespół Raynauda i inne zaburzenia krążenia obwodowego, a także u chorych z niewydolnością wątroby oraz nerek. U chorych na cukrzycę leczonych insuliną lub doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi preparat należy stosować bardzo ostrożnie gdyż, może maskować niektóre objawy obniżonego poziomu cukru we krwi, zwłaszcza przyśpieszoną czynność serca. Zaleca się regularną kontrolę poziomu cukru we krwi. Również u chorych z nadczynnością tarczycy lek może maskować objawy nadczynności, jak np. przyśpieszoną czynność serca (lek należy odstawiać szczególnie ostrożnie). Występuje możliwość interakcji z lekami stosowanymi do znieczulenia ogólnego. Podczas leczenia należy zachować ostrożność w przypadku prowadzenia pojazdów, obsługi maszyn i urządzeń oraz wykonywania czynności wymagających precyzji i koncentracji uwagi.

Ciąża i karmienie piersią

Stosowanie i dawkowanie leku w okresie ciąży i karmienia piersią ustala lekarz.

Prowadzenie pojazdów i maszyn

Podczas leczenia należy zachować ostrożność w przypadku prowadzenia pojazdów, obsługi maszyn i urządzeń oraz wykonywania czynności wymagających precyzji i koncentracji uwagi.