Betadine 100 mg/ml roztwór na skórę 30 ml

Dawkowanie

Roztwór Betadine stosuje się albo w postaci nierozcieńczonej albo w postaci roztworu o stężeniu 10% (rozcieńczenie 1:10) lub 1% (1:100) w zależności od miejsca aplikacji. W dezynfekcji skóry przed iniekcją, pobieraniem krwi, biopsją igłową, transfuzją lub infuzją roztwór nakłada się na zdrową nieuszkodzoną skórę na 1 – 2 minuty. W przypadku aseptycznego zaopatrywania ran, w dezynfekcji błon śluzowych i leczeniu infekcji bakteryjnych i grzybiczych należy stosować 10% (1:10) roztwór. W przypadku kąpieli pacjenta przed operacją należy stosować 1% (1:100) roztwór, przy czym najlepiej równomiernie rozprowadzić rozcieńczony roztwór po całym ciele pacjenta i pozostawić na przynajmniej 2 minuty a następnie spłukać letnią wodą. Rozcieńczony roztwór należy przygotowywać bezpośrednio przed zastosowaniem.

Działanie

bakteriobójcze, grzybobójcze, wirusobojcze, tuberkulostatyczne oraz przeciwpierwotniakowe.

Wskazania

dezynfekcja skóry przed iniekcją, pobraniem krwi, biopsją igłową, transfuzją. Dezynfekcja skóry i błon śluzowych przed zabiegami chirurgicznymi. Aseptyczne zaopatrzenie ran. Leczenie infekcji bakteryjnych i grzybiczych. Całkowita dezynfekcja pacjenta przed zabiegiem operacyjnym (kąpiel antyseptyczna).

Kiedy nie stosować leku

Nie stosować roztworu na skórę Betadine w przypadku: uczulenia (nadwrażliwości) na jod lub inny składnik preparatu, rozpoznanej nadczynności tarczycy lub innych chorób tarczycy, łagodnego guza tarczycy (gruczolaka tarczycy), opryszczkowego zapalenia skóry (Duhringa), niewydolności nerek, przed i po leczeniu nadczynności tarczycy jodem radioaktywnym.

Działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Zachować szczególną ostrożność w czasie stosowania roztworu na skórę. Stosowanie jodowanego powidonu może być przyczyną zmniejszonej absorpcji jodu przez tarczycę, co może zaburzać wyniki niektórych badań i utrudniać przeprowadzenie niektórych zabiegów (scyntygrafia tarczycy, oznaczanie jodu związanego z białkiem, zabiegi diagnostyczne z zastosowaniem radioaktywnego jodu), a tym samym uniemożliwiać planowe leczenie chorób tarczycy jodem radioaktywnym. Po zakończeniu leczenia należy zachować odstęp czasu co najmniej 1-4 tygodni. Utleniające działanie jodowanego powidonu może być przyczyną fałszywie dodatnich wyników różnych testów diagnostycznych (np. testy toluidynowy i z żywicą gwajakową na hemoglobinę i glukozę w stolcu i moczu).

Stosowanie innych leków

Jednoczesne stosowanie jodowanego powidonu z nadtlenkiem wodoru, enzymatycznymi preparatami do leczenia ran zawierającymi srebro lub taulorydynę oraz środkami antyseptycznymi może być przyczyną wzajemnego osłabiania efektów działania tych preparatów. Jodowanego powidonu nie wolno stosować łącznie z lekami zawierającymi rtęć ze względu na ryzyko tworzenia się żrącego związku jodu i rtęci. Mogą wystąpić reakcje z białkiem i nienasyconymi kompleksami organicznymi, które mogą być kompensowane przez większe dawki jodowanego powidonu. Należy unikać przewlekłego stosowania preparatu, szczególnie na dużych powierzchniach, u osób leczonych litem. Nie należy stosować na skórę preparatu Betadine jednocześnie z innymi preparatami o właściwościach redukujących, kwasowych lub zawierających alkaloidy.

Ciąża i karmienie piersią

W przypadku kobiet w ciąży lub karmiących piersią przed zastosowaniem leku należy skonsultować się z lekarzem.