Aviomarin 50mg 10 tabletek

Opis

Aviomarin to lek, który pomoże Ci ograniczyć złe samopoczucie w trakcie jazdy samochodem, pociągiem, rejsu statkiem lub lotu samolotem. Przeciwdziała także w wypadku nudności i wymiotów innego pochodzenia np. z powodu migreny, infekcji, problemów żołądkowych czy hormonalnych, oraz nudności i wymiotów u dzieci od lat 6.

Składniki

Substancja czynna: dimenhydramina. Substancje pomocnicze: celuloza mikrokrystaliczna, talk, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian. 1 tabletka zawiera: 50 mg dimenhydraminy.

Dawkowanie

Aviomarin należy stosować doustnie. Zalecaną dawkę należy przyjąć przynajmniej 30 minut przed planowaną podróżą lub zażyciem źle tolerowanego leku. Dorośli i młodzież powyżej 14 lat: Zalecana dawka to od 50 mg do 100 mg. W razie konieczności można ją powtarzać co 4 do 6 godzin. Maksymalna dawka dobowa nie powinna przekroczyć 400 mg. Dzieci w wieku od 6. do 14 lat: Zalecana dawka to 50 mg. W razie konieczności można ją powtarzać co 6 do 8 godzin. Maksymalna dawka dobowa u dzieci nie powinna przekroczyć 5 mg/kg masy ciała, przy czym nie więcej niż 150 mg na dobę. Aviomarin jest przeznaczony dla dzieci, które są w stanie samodzielnie połknąć tabletkę.

Działanie

Lek Aviomarin jako substancję czynną zawiera dimenhydraminę (dimenhydrynat). Jest to substancja charakteryzująca się działaniem przeciwwymiotnym, przeciwuczuleniowym i łagodnie uspokajającym.

Początek działania: Początek działania występuje po 30 minutach

Działanie: Efekty działania leku obserwowane są przez 3 do 6 godzin po podaniu

Wskazania

Aviomarin to lek stosowany w zapobieganiu chorobie lokomocyjnej oraz przeciwdziałaniu i leczeniu nudności i wymiotów innego pochodzenia (z wyjątkiem tych wywołanych przez leki stosowane w chemioterapii nowotworów). 

Kiedy nie stosować leku

Leku Aviomarin nie należy stosować jeśli:- u pacjenta stwierdzono uczulenie (nadwrażliwość) na dimenhydraminę, leki przeciwhistaminowe lub którykolwiek z pozostałych składników leku-  u pacjenta występują: ostry napad astmy, jaskra z wąskim kątem przesączania, guz chromochłonny, porfiria, przerost gruczołu krokowego oraz zaleganie moczu w pęcherzu, padaczka.Aviomarin ogranicza sprawność psychofizyczną, dlatego nie należy go stosować u osób prowadzących pojazdy mechaniczne i obsługujących urządzenia mechaniczne w ruchu.

Działania niepożądane

Jak każdy lek, również Aviomarin może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych. Bardzo często: senność, zawroty głowy, zaburzenia koncentracji. Często: zaburzenia widzenia, zwiększenie ciśnienia wewnątrzgałkowego, nudności, wymioty, zaparcia, biegunki, bóle brzucha, suchość błony śluzowej jamy ustnej. Rzadko: zwiększenie częstotliwości rytmu serca (tachykardia), niedociśnienie tętnicze, bóle głowy, bezsenność, skórne reakcje alergiczne, nadwrażliwość skóry na światło. Bardzo rzadko: złuszczające zapalenie skóry, zmniejszenie łaknienia.

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania Aviomarin u osób: - z zaburzeniami czynności wątroby, - z nadczynnością tarczycy, - ze zmniejszoną częstotliwością rytmu serca (bradykardia) - z nadciśnieniem, - ze zmniejszonym stężeniem potasu lub magnezu we krwi (hipokaliemia lub hipomagnezemia), - z przewlekłymi zaburzeniami oddechowymi, z astmą.

Stosowanie innych leków

Preparatu nie należy stosować w skojarzeniu z lekami działającymi hamująco na ośrodkowy układ nerwowy (np. leki nasenne, uspokajające, barbiturany, leki zwiotczające mięśnie, narkotyczne leki przeciwbólowe); możliwe nasilenie hamowania czynności ośrodkowego układu nerwowego. Preparat może nasilać działanie leków przeciwcholinergicznych (np. atropiny, trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych).

Ciąża i karmienie piersią

Substancja czynna preparatu (dimenhydrynat) przenika do mleka matki. Nie należy stosować preparatu w okresie karmienia piersią, chyba że lekarz, po rozważeniu oczekiwanych korzyści i możliwego ryzyka, uzna stosowanie preparatu za wskazane. W takim przypadku, lekarz zaleci także zachowanie odpowiednich środków ostrożności i konieczne badania.