Gentamicin Krka rozt.do wstrz.i infuzji 0,04 g/ml 10 amp.a 2ml

Skład

1 ml roztworu zawiera 40 mg gentamycyny w postaci siarczanu. Lek zawiera również p-hydroksybenzoesan metylu, p-hydraksybenzoesan propylu i pirosiarczyn sodu.

Wskazania

Roztwór do wstrzyknięć stosowany jest w leczeniu:

- zakażenia w obrębie jamy brzusznej: zapalenie otrzewnej, ropnie, zapalenie dróg żółciowych (zwykle w skojarzeniu z metronidazolem lub klindamycyną)

- zakażenia układu oddechowego

- zakażenia układu moczowego

- ciężkiego zakażenia u noworodków

- wtórnego zakażenia oparzeń oraz ran pourazowych i pooperacyjnych

- ciężkich zakażeń, wywołanych przez tlenowe bakterie Gram-ujemne wrażliwe na działanie gentamycyny (posocznica i inne ciężkie zakażenia ogólnoustrojowe).

Działanie

Gatunki wrażliwe na gentamycynę:

- bakterie Gram-dodatnie: Listeria monocytogenes, Staphylococcus saprophyticus, Staphylococcus epidermidis, Staphylococcus aureus.

- bakterie Gram-ujemne: Proteus spp. - indolo-dodatni i indolo-ujemny, Shigella spp., Providencia spp., Hafnia spp., Arizona spp., Pseudomonas aeruginosa, Brucella spp., Francisella tularensis, Acinetobacter calcoaceticus, Aeromonas spp., Campylobacter jejuni, Klebsiella spp., Citrobacter spp., Pasteurella multocida, Moraxella spp., Enterobacter spp., Salmonella spp., Serratia spp., Edwardsiella spp., Campylobacter pylori, Escherichia coli.

Gentamycyna wchłania się dobrze i całkowicie, osiągając w ciągu 30-90 min. maksymalne stężenie we krwi. W 25% wiąże się z białkami osocza. Przenika do tkanek prawie wszystkich narządów (m.in. mięśni, mięśnia sercowego, wątroby, nerek, rogówki i cieczy wodnistej oka). Umiarkowanie przenika do żółci, wydzieliny drzewa oskrzelowego, płynu maziowego. Natomiast słabo do płynu mózgowo-rdzeniowego, gruczołu krokowego i komory szklistej oka. Gentamycyna nie jest metabolizowana. Jest wydalana w postaci niezmienionej, czynnej mikrobiologicznie, głównie przez nerki. Hemodializa i dializa otrzewnowa usuwają lek z organizmu.

Dawkowanie

Dorośli, młodzież, dzieci: 3-6 mg/kg mc./dobę - lek podawany jest w jednej dawce (zalecane) lub podzielony na 2 dawki podawane co 12 h. Niemowlęta od 2. mż.: 4,5-7,5 mg/kg mc./dobę - jedna dawka (zalecane) lub 2 dawki podawane co 12 h. Noworodki: 4-7 mg/kg mc./dobę - pojedyńcza dawka. 

Pacjenci z niewydolnością nerek

Dawka początkowa jest taka sama jak u osób z prawidłową czynnością nerek, następnie należy przedłużyć odstęp między dawkami lub zmniejszyć dawki leku, w zależności od stężenia kreatyniny w surowicy (SCr) lub klirensu kreatyniny (CCr) - SCr <1,4 mg/100 ml, CCr >70 ml/min: 80 mg co 8 h; SCr 1,4-1,9 mg/100 ml, CCr 30-70 ml/min: 80 mg co 12 h; SCr 1,9-2,8 mg/100 ml, CCr 30-70 ml/min: 80 mg co 18 h; SCr 2,8-3,7 mg/100 ml, CCr 10-30 ml/min: 80 mg co 24 h; SCr 3,7-5,3 mg/100 ml, CCr 10-30 ml/min: 80 mg co 36 h; SCr 5,3-7,2 mg/100 ml, CCr 5-10 ml/min: 80 co 48 h. Pacjentom o mc. <60 kg zamiast dawki 80 mg należy podać dawkę 60 mg.

Pacjentom hemodializowanym należy podać gentamycynę w dawce 1-1,5 mg/kg mc. po zakończeniu dializy.  Natomiast chorym poddawanym dializie otrzewnowej podaje się dawkę 1 mg/kg mc. w 2 litrach płynu dializacyjnego. 

U osób w ciężkim stanie klinicznym należy kontrolować stężenie gentamycyny w surowicy i odpowiednio korygować dawki.

Preparat podaje się domięśniowo lub dożylnie (bezpośrednio do żyły lub przez cewnik umiejscowiony w żyle). Czas podania wynosi 2-3 min. W przypadku gdy podaje się dobową dawkę gentamycyny w jednorazowej dawce, należy ją wstrzykiwać przez 30-60 min. Przed podaniem leku w krótkim wlewie dożylnym, powinno się rozcieńczyć preparat w 100-200 ml 0,9% roztworu NaCl do wstrzykiwań lub 5% roztworu glukozy do wstrzykiwań.

Podanie leku w jednorazowej dawce dobowej jest bardziej skuteczne terapeutycznie. Nie zaleca się podawania gentamycyny w jednorazowych dawkach dobowych: pacjentom z ciężką niewydolnością nerek, mukowiscydozą, wodobrzuszem, neutropenią, zakaźnym zapaleniem wsierdzia, osobom z rozległymi oparzeniami (obejmującymi >20% pc.) i kobietom w ciąży.

Przeciwwskazania

Nie powinno się podawać leku w przypadku:

- nadwrażliwości na gentamycynę, inne antybiotyki aminoglikozydowe lub którąkolwiek substancję pomocniczą

- miastenii

Działania niepożądane:

Niezbyt często: oczopląs, nefrotoksyczność - zwiększone stężenia mocznika i kreatyniny, nudności, wymioty, biegunka, ototoksyczność - zaburzenia słuchu i równowagi, uczucie ucisku w uszach, białkomocz.

Rzadko: hipokalcemia, hipokaliemia, hipomagnezemia, zablokowanie przewodnictwa nerwowo-mięśniowego, reakcje nadwrażliwości (wysypka).

Bardzo rzadko: zmniejszenie stężenia hemoglobiny, ból głowy, zmęczenie, parestezje, zaburzenia czynności wątroby, ostra niewydolność nerek, eozynofilia, trombocytopenia, niedokrwistość, długotrwała biegunka, kołatanie serca, neutropenia, reakcja anafilaktyczna, zaburzenia widzenia, podwyższona temperatura ciała, nabyty zespół Fanconiego u pacjentów długotrwale leczonych dużymi dawkami.

Częstość nieznana: nieodwracalne ubytki słuchu, utrata słuchu.

Antybiotyki aminoglikozydowe przenikają przez barierę łożyska i mogą uszkadzać narząd słuchu i równowagi płodu, dlatego też kobiety w ciąży powinny stosować ten lek tylko w stanach zagrożenia życia. Ze względu na to, że gentamycyna przenika do mleka kobiecego odradza się karmienie piersią w czasie jej stosowania.

Preparat zawiera również:

- p-hydroksybenzoesany, które mogą powodować reakcje alergiczne i skurcz oskrzeli

- pirosiarczyn sodu, który rzadko powoduje ciężkie reakcje uczuleniowe i skurcz oskrzeli, zwłaszcza u pacjentów z astmą oskrzelową lub z alergiami w wywiadzie.

To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Zwróć uwagę na przeciwwskazania. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.