Furaginum Teva tabl. 0,05g 30tabl.(3blist.

Furaginum Teva tabl. 0,05g 30tabl.(3blist.

Brak ocen

Producent
Teva Pharmaceuticals

ul, Emilii Plater 53, 00-113 Warszawa

Pojemność
30 szt.
Postać


Skład

1 tabletka zawiera 50 mg furazydyny. Tabletki zawierają również laktozę i sacharozę.

Wskazania

Preparat stosowany jest w:

- leczeniu niepowikłanych zakażeń dolnych dróg moczowych w tym nawracających zakażeń układu moczowego u kobiet, wywołanych przez drobnoustroje Escherichia coli.

Działanie

Lek furaginum to pochodna nitrofuranu. Preparat działa bakteriostatycznie na bakterie Gram-dodatnie (wśród nich gronkowce, paciorkowce, enterokoki) i szczepy Gram-ujemne (z rodziny Enterobacteriaceae: Salmonella, Shigella, Klebsiella, Citrobacter, Neisseria, Escherichia, Enterobacter). Nie działa natomiast na Pseudomonas aeruginosa i na większość szczepów Proteus vulgaris. Poza działaniem bakteriostatycznym, lek wykazuje również aktywność przeciwbakteryjną. Substancja czynna furazydyna najsilniejsze działanie wykazuje w środowisku kwaśnym, natomiast środowisko zasadowe osłabia jej działanie. Stężenie terapeutyczne furazydyny w moczu osiągane jest już w czasie do 2 h od podania. Po podaniu na czczo 200 mg furazydyny, stężenie maksymalne w surowicy osiągane jest po 30 min (po posiłku stężenie jest 2 razy większe). Stopień wiązania pochodnych nitrofuranu z białkami osocza wynosi 60-90%. Mogą one przenikać przez łożysko oraz barierę krew-mózg, wykrywano je również w mleku i żółci. Metabolizowane są w wątrobie i tkankach obwodowych. W 85% nitrofurany wydalane są przez nerki na drodze sekrecji przez kanaliki, a około 15% jest metabolizowane w wątrobie i nerkach. Nitrofurany rozkładają się w moczu o odczynie słabo kwaśnym lub zasadowym. Wstrzymuje to wchłanianie zwrotne, przenikanie do tkanek oraz przyśpiesza wydzielanie. Kwaśne środowisko moczu sprzyja przekształceniu nitrofuranów w całe cząsteczki, które łatwo rozpuszczają się w lipidach oraz dobrze przenikają do tkanek. W wyniku tego zwiększa się ich wchłanianie zwrotne, kumulacja w tkankach oraz wzrasta ryzyko objawów toksycznych.

Dawkowanie

Dorośli

Pierwszy dzień leczenia: 400 mg w 4 dawkach podzielonych. Następne dni: 300 mg na dobę w 3 dawkach podzielonych. Leczenie trwa zwykle 7-10 dni. Gdy zachodzi konieczność kurację można powtórzyć po upływie 10-15 dni. 

Nawracające zakażenia układu moczowego u kobiet

W przypadku wystąpienia przynajmniej 3 epizodów zakażenia układu moczowego w ciągu ostatnich 12 miesięcy należy podać 100 mg na noc przez okres 6-12 miesięcy.

Dzieci 2-14 lat: 5-7 mg/kg mc. na dobę w 2 dawkach podzielonych. Preparat stosuje się przez 7-8 dni. Gdy zachodzi konieczność leczenie można powtórzyć po upływie 10-15 dni (należy zachować ostrożność, podając lek małym dzieciom ze względu na ryzyko zadławienia).

U dzieci <2 rż. dawkę preparatu powinien ustalić lekarz.

Lek należy podawać podczas posiłków, popijając dużą ilością płynów. Jednocześnie powinno się stosować dietę bogatą w białko. Jeżeli dziecko ma problemy z połykaniem tabletek, preparat można rozkruszyć i wymieszać z mlekiem.

Przeciwwskazania

Nie należy podawać leku w przypadku:

- nadwrażliwości na substancję czynną lub pochodne nitrofuranu oraz na którąkolwiek substancję pomocniczą

- polineuropatii

- niedoboru G-6-PD

- niewydolności nerek (CCr <60 ml/min lub podwyższone stężenie kreatyniny w surowicy), zakażenie miąższu nerek

- noworodków, niemowląt i dzieci do 2 lat

- kobiet w I trymestrze ciąży

- ciąży (od 38 tyg.) i porodu, ze względu na ryzyko niedokrwistości hemolitycznej u noworodka.

Działania niepożądane:

Często: nudności, nadmierne oddawanie gazów, ból głowy.

Rzadko: obrzęk naczynioruchowy, żółtaczka cholestatyczna, martwica miąższu wątroby (zwykle podczas długotrwałego stosowania), złuszczające zapalenie skóry, rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, anafilaksja, objawy polekowego zapalenia wątroby.

Częstość nieznana: nadwrażliwość, sinica wskutek methemoglobinemii, zawroty głowy, senność, zaburzenia widzenia, wymioty, zaparcie, biegunka, objawy dyspeptyczne, bóle brzucha, zmniejszone łaknienie, zapalenie ślinianek, zapalenie trzustki, rzekomobłoniaste zapalenie jelit, łysienie (przemijające), zakażenia drobnoustrojami opornymi na pochodne nitrofuranu (najczęściej pałeczkami z rodzaju Pseudomonas), świąd, pokrzywka, wysypka, neuropatia obwodowa, także o ostrym lub nieodwracalnym przebiegu, gorączka, dreszcze, złe samopoczucie, reakcja astmatyczna u pacjentów z astmą w wywiadzie, ostre, podostre i przewlekłe reakcje z nadwrażliwości na pochodne nitrofuranu.

- reakcje przewlekłe występowały u pacjentów przyjmujących pochodne nitrofuranu co najmniej 6 miesięcy.

- ostre reakcje objawiały się gorączką, dreszczami, kaszlem, bólami w klatce piersiowej, dusznością, wysiękiem do jamy opłucnowej, zmianami w obrazie radiologicznym płuc i eozynofilią; najczęściej szybko ustępowały po odstawieniu leku.

- przewlekłe reakcje płucne (w tym zwłóknienie płuc i rozsiane śródmiąższowe zapalenie płuc) mogą wystąpić zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku.

Tabletki zawierają laktozę oraz sacharozę, dlatego też nie powininny być podawane pacjentom z nietolerancją fruktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp), niedoborem sacharazy-izomaltazy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy oraz rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy.

To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Zwróć uwagę na przeciwwskazania. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.

Kategoria

Postać

Stosowanie

Preparat stosowany jest w:- leczeniu niepowikłanych zakażeń dolnych dróg moczowych w tym nawracających zakażeń układu moczowego u kobiet, wywołanych przez drobnoustroje Escherichia coli.

Działanie

Lek furaginum to pochodna nitrofuranu. Preparat działa bakteriostatycznie na bakterie Gram-dodatnie (wśród nich gronkowce, paciorkowce, enterokoki) i szczepy Gram-ujemne (z rodziny Enterobacteriaceae: Salmonella, Shigella, Klebsiella, Citrobacter, Neisseria, Escherichia, Enterobacter). Nie działa natomiast na Pseudomonas aeruginosa i na większość szczepów Proteus vulgaris. Poza działaniem bakteriostatycznym, lek wykazuje również aktywność przeciwbakteryjną. Substancja czynna furazydyna najsilniejsze działanie wykazuje w środowisku kwaśnym, natomiast środowisko zasadowe osłabia jej działanie. Stężenie terapeutyczne furazydyny w moczu osiągane jest już w czasie do 2 h od podania. Po podaniu na czczo 200 mg furazydyny, stężenie maksymalne w surowicy osiągane jest po 30 min (po posiłku stężenie jest 2 razy większe). Stopień wiązania pochodnych nitrofuranu z białkami osocza wynosi 60-90%. Mogą one przenikać przez łożysko oraz barierę krew-mózg, wykrywano je również w mleku i żółci. Metabolizowane są w wątrobie i tkankach obwodowych. W 85% nitrofurany wydalane są przez nerki na drodze sekrecji przez kanaliki, a około 15% jest metabolizowane w wątrobie i nerkach. Nitrofurany rozkładają się w moczu o odczynie słabo kwaśnym lub zasadowym. Wstrzymuje to wchłanianie zwrotne, przenikanie do tkanek oraz przyśpiesza wydzielanie. Kwaśne środowisko moczu sprzyja przekształceniu nitrofuranów w całe cząsteczki, które łatwo rozpuszczają się w lipidach oraz dobrze przenikają do tkanek. W wyniku tego zwiększa się ich wchłanianie zwrotne, kumulacja w tkankach oraz wzrasta ryzyko objawów toksycznych.

Dodaj swoją opinię

Pola oznaczone * są wymagane

Brak komentarzy

W celu zadania pytania o produkt prosimy o wysłanie wiadomości e-mail na adres [email protected]. Dziękujemy

Dlaczego my?
why-us-img

Odbiór osobisty w aptece

why-us-img

Profesjonalna obsługa

why-us-img

Szybka wysyłka

why-us-img

Legalnie działająca apteka

why-us-img

Płatność online lub za pobraniem