1 tabletka powlekana zawiera 40 mg famotydyny. Lek zawiera także czerwień koszenilową (E124).
Preparat wskazany jest w:
- stanach chorobowych związanych z nadmiernym wydzielaniem kwasu solnego (zespół Zollingera-Ellisona)
- leczeniu choroby wrzodowej dwunastnicy
- zapobieganiu nawrotom choroby wrzodowej dwunastnicy po wyleczeniu jej aktywnej postaci
- leczeniu choroby refluksowej przełyku
- zapobieganiu nawrotom choroby refluksowej przełyku oraz wystąpieniu nadżerek lub owrzodzeń w przebiegu choroby refluksowej przełyku
- chorobie wrzodowej żołądka.
Famogast zawiera substancję czynną famotydynę, która blokuje receptory histaminowe H2, znajdujące się w ścianie komórek okładzinowych żołądka. Preparat hamuje wydzielanie kwasu solnego. Działanie leku utrzymuje się od 10 do 12h. Około 40-50% doustnie przyjętej dawki famotydyny wchłania się z przewodu pokarmowego. Po zastosowaniu jednorazowej dawki 40 mg, stężenie maksymalne wynosi 199,2 + 61,8 ng/ml i występuje po około1-3 h. Pokarm lub produkty zobojętniające (antacida) nie mają znaczącego wpływu na wchłanianie leku. Famotydyna przenika do mleka oraz w niewielkiej ilości do płynu mózgowo-rdzeniowego. Metabolizowana jest w wątrobie na drodze S-oksydacji, głównie do nieczynnego sulfotlenku famotydyny. Substancja wydalana jest z moczem w postaci niezmienionej. Mała ilość preparatu wydalana jest w postaci sulfotlenku. Famotydyny nie można usunąć z ustroju na drodze hemodializy.
Dorośli
Stany chorobowe związane z nadmiernym wydzielaniem kwasu solnego (zespół Zollingera-Ellisona): początkowo 20 mg co 6 h. W zależności od stanu pacjenta i reakcji na leczenie ustala się dawkowanie.
Choroba wrzodowa dwunastnicy: 40 mg przed snem przez 4-8 tyg. U większości pacjentów efekty leczenia widoczne są po 4 tygodniach. W razie potrzeby terapię można przedłużyć do 8 tyg.
Zapobieganie nawrotom choroby wrzodowej dwunastnicy: 20 mg bezpośrednio przed snem.
Choroba refluksowa przełyku: 20 mg 2 razy na dobę przez 6-12 tyg. Większość pacjentów odczuwa poprawę po 2 tyg. leczenia. Jeżeli w przebiegu choroby refluksowej przełyku doszło do nadżerek lub owrzodzeń przełyku: zwykle 40 mg 2 razy na dobę przez 6-12 tyg.
Zapobieganie nawrotom choroby refluksowej przełyku oraz wystąpieniu nadżerek lub owrzodzeń w przebiegu choroby refluksowej przełyku: 20 mg 2 razy na dobę.
Choroba wrzodowa żołądka: zwykle 40 mg bezpośrednio przed snem. Efekty terapii uzyskuje się po 4-8 tyg.
W celu uniknięcia nadmiernego gromadzenia się leku u pacjentów z umiarkowaną lub ciężką niewydolnością nerek, dawka famotydyny może być zmniejszona do połowy dawki lub okres pomiędzy podaniem kolejnych dawek może być wydłużony do 36-48 h, w zależności od odpowiedzi klinicznej pacjenta.
Nie należy zażywać preparatu w przypadku:
- nadwrażliwości na famotydynę lub na którąkolwiek substancję pomocniczą
- osób, u których stwierdzono nadwrażliwość na inne preparaty z grupy antagonistów receptorów H2 w wywiadzie.
Działania niepożądane:
Często: biegunka, zawroty głowy, ból głowy, zaparcia.
Niezbyt często: wysypka, świąd, pokrzywka, zmęczenie, nudności i (lub) wymioty, wzdęcia, zaburzenia smaku, uczucie dyskomfortu lub pełności w jamie brzusznej, suchość w jamie ustnej, anoreksja.
Bardzo rzadko: spadek libido, bezsenność, drgawki, parestezje, senność, śródmiąższowe zapalenie płuc (czasami śmiertelne), żółtaczka cholestatyczna, łysienie, blok przedsionkowo-komorowy po dożylnym podaniu antagonisty receptora H2, wydłużenie odcinka QT (zwłaszcza u pacjentów z zaburzeniem czynności nerek), impotencja, pancytopenia, zaburzenia aktywności enzymów wątrobowych, zapalenie wątroby, zespół Stevensa-Johnsona/toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka czasem ze skutkiem śmiertelnym, leukopenia, trombocytopenia, agranulocytoza, neutropenia, napady padaczkowe typu grand mal (zwłaszcza u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek), ucisk w klatce piersiowej, reakcje nadwrażliwości, bóle stawów, skurcze mięśni, przemijające zaburzen