Tydzień z marką Nature Pharm.  SPRAWDŹ ➡️

Famogast 0,04 g 30 tabl.powl.


Brak ocen

Producent
Zakłady Farmaceutyczne POLPHARMA S.A
ul. Pelplińska 19, 83-200 Starogard Gdański
Pojemność
30 szt.
Postać

Skład

1 tabletka powlekana zawiera 40 mg famotydyny. Lek zawiera także czerwień koszenilową (E124).

Wskazania

Preparat wskazany jest w:

- stanach chorobowych związanych z nadmiernym wydzielaniem kwasu solnego (zespół Zollingera-Ellisona)

- leczeniu choroby wrzodowej dwunastnicy

- zapobieganiu nawrotom choroby wrzodowej dwunastnicy po wyleczeniu jej aktywnej postaci

- leczeniu choroby refluksowej przełyku

- zapobieganiu nawrotom choroby refluksowej przełyku oraz wystąpieniu nadżerek lub owrzodzeń w przebiegu choroby refluksowej przełyku

- chorobie wrzodowej żołądka.

Działanie

Famogast zawiera substancję czynną famotydynę, która blokuje receptory histaminowe H2, znajdujące się w ścianie komórek okładzinowych żołądka. Preparat hamuje wydzielanie kwasu solnego. Działanie leku utrzymuje się od 10 do 12h. Około 40-50% doustnie przyjętej dawki famotydyny wchłania się z przewodu pokarmowego. Po zastosowaniu jednorazowej dawki 40 mg, stężenie maksymalne wynosi 199,2 + 61,8 ng/ml i występuje po około1-3 h. Pokarm lub produkty zobojętniające (antacida) nie mają znaczącego wpływu na wchłanianie leku. Famotydyna przenika do mleka oraz w niewielkiej ilości do płynu mózgowo-rdzeniowego. Metabolizowana jest w wątrobie na drodze S-oksydacji, głównie do nieczynnego sulfotlenku famotydyny. Substancja wydalana jest z moczem w postaci niezmienionej. Mała ilość preparatu wydalana jest w postaci sulfotlenku. Famotydyny nie można usunąć z ustroju na drodze hemodializy.

Dawkowanie

Dorośli

Stany chorobowe związane z nadmiernym wydzielaniem kwasu solnego (zespół Zollingera-Ellisona): początkowo 20 mg co 6 h. W zależności od stanu pacjenta i reakcji na leczenie ustala się dawkowanie.

Choroba wrzodowa dwunastnicy: 40 mg przed snem przez 4-8 tyg. U większości pacjentów efekty leczenia widoczne są po 4 tygodniach. W razie potrzeby terapię można przedłużyć do 8 tyg.

Zapobieganie nawrotom choroby wrzodowej dwunastnicy: 20 mg bezpośrednio przed snem. 

Choroba refluksowa przełyku: 20 mg 2 razy na dobę przez 6-12 tyg. Większość pacjentów odczuwa poprawę po 2 tyg. leczenia. Jeżeli w przebiegu choroby refluksowej przełyku doszło do nadżerek lub owrzodzeń przełyku: zwykle 40 mg 2 razy na dobę przez 6-12 tyg. 

Zapobieganie nawrotom choroby refluksowej przełyku oraz wystąpieniu nadżerek lub owrzodzeń w przebiegu choroby refluksowej przełyku: 20 mg 2 razy na dobę. 

Choroba wrzodowa żołądka: zwykle 40 mg bezpośrednio przed snem. Efekty terapii uzyskuje się po 4-8 tyg.

W celu uniknięcia nadmiernego gromadzenia się leku u pacjentów z umiarkowaną lub ciężką niewydolnością nerek, dawka famotydyny może być zmniejszona do połowy dawki lub okres pomiędzy podaniem kolejnych dawek może być wydłużony do 36-48 h, w zależności od odpowiedzi klinicznej pacjenta.

Przeciwwskazania

Nie należy zażywać preparatu w przypadku:

- nadwrażliwości na famotydynę lub na którąkolwiek substancję pomocniczą

- osób, u których stwierdzono nadwrażliwość na inne preparaty z grupy antagonistów receptorów H2 w wywiadzie. 

Działania niepożądane:

Często: biegunka, zawroty głowy, ból głowy, zaparcia.

Niezbyt często: wysypka, świąd, pokrzywka, zmęczenie, nudności i (lub) wymioty, wzdęcia, zaburzenia smaku, uczucie dyskomfortu lub pełności w jamie brzusznej, suchość w jamie ustnej, anoreksja.

Bardzo rzadko: spadek libido, bezsenność, drgawki, parestezje, senność, śródmiąższowe zapalenie płuc (czasami śmiertelne),  żółtaczka cholestatyczna, łysienie, blok przedsionkowo-komorowy po dożylnym podaniu antagonisty receptora H2, wydłużenie odcinka QT (zwłaszcza u pacjentów z zaburzeniem czynności nerek), impotencja, pancytopenia, zaburzenia aktywności enzymów wątrobowych, zapalenie wątroby, zespół Stevensa-Johnsona/toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka czasem ze skutkiem śmiertelnym, leukopenia, trombocytopenia, agranulocytoza, neutropenia, napady padaczkowe typu grand mal (zwłaszcza u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek), ucisk w klatce piersiowej, reakcje nadwrażliwości, bóle stawów, skurcze mięśni, przemijające zaburzen