Escitalopram Actavis tabl.powl. 0,015 g 28 tabl.

Skład

1 tabletka powlekana zawiera 15 mg escytalopramu (w postaci szczawianu).

Wskazania

Tabletki stosowane są w leczeniu:

- lęku społecznego (fobii społecznej)

- lęku napadowego z agorafobią lub bez agorafobii

- epizodów ciężkiej depresji

- zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych

- zaburzenia lękowego uogólnionego.

Działanie

Preparat jest selektywnym inhibitorem wychwytu zwrotnego serotoniny (5-HT) z wysokim powinowactwem do pierwotnego miejsca wiązania. Wiąże się także do miejsca allosterycznego transportera serotoniny z 1000-krotnie mniejszym powinowactwem. Escytalopram nie ma lub ma bardzo niewielkie powinowactwo do szeregu receptorów, w tym receptorów receptorów histaminowych H1, 5-HT1A, 5-HT2, DA D1 i D2, muskarynowych cholinergicznych, benzodiazepinowych,  receptorów adrenergicznych α1, α2 i β oraz  i opioidowych. Lek wchłania się prawie całkowicie, niezależnie od spożycia pokarmu, osiągając w ciągu 4h maksymalne stężenie we krwi. Escytalopram i jego główne metabolity wiążą się z białkami osocza w mniej niż 80%. Preparat  metabolizowany jest w wątrobie do metabolitu demetylowanego i didemetylowanego, które są farmakologicznie czynne. Metabolizm zachodzi głównie z udziałem izoenzymu CYP2C19, w mniejszym stopniu - CYP3A4 i CYP2D6. Większość dawki wydalana jest w postaci metabolitów z moczem.

Dawkowanie

Fobia społeczna:

Dawka dobowa to zwykle 10 mg. Poprawę stanu klinicznego na ogół uzyskuje się po 2-4 tyg. leczenia. Po tym okresie czasu dawkę można zmniejszyć do 5 mg na dobę lub zwiększyć maksymalnie do 20 mg na dobę, w zależności od reakcji pacjenta. Zaleca się kontynuowanie terapii przez 12 tygodni. 

Zespół lęku napadowego z agorafobią lub bez agorafobii:

W pierwszym tygodniu leczenia zaleca się dawkę początkową 5 mg raz na dobę, a następnie zwiększenie dawki do 10 mg na dobę, maksymalnie do 20 mg na dobę. Najlepsze efekty leczenia widoczne są po około 3 mies. stosowania preparatu.

Epizody ciężkiej depresji:

Dawka dobowa to 10 mg. Dawkę można zwiększyć maksymalnie do 20 mg na dobę. Działanie przeciwdepresyjne uzyskuje się zazwyczaj po 2-4 tyg. stosowania leku. Po ustąpieniu objawów, terapię należy kontynuować przez co najmniej 6 miesięcy.

Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne:

Dawka początkowa wynosi 10 mg raz na dobę. W zależności od reakcji pacjenta, dawkę można zwiększyć maksymalnie do 20 mg na dobę. Leczenie należy kontynuować tak długo aż objawy choroby ustąpią.

Zaburzenie lękowe uogólnione:

Dawka początkowa wynosi 10 mg raz na dobę. Dawkę można zwiększyć maksymalnie do 20 mg na dobę w zależności od indywidualnej reakcji pacjenta.

U osób w podeszłym wieku (powyżej 65 lat) dawka początkowa wynosi 5 mg na dobę (dawkę można zwiększyć do 10 mg na dobę).

U pacjentów z łagodnym lub umiarkowanym zaburzeniem czynności nerek nie jest wymagane dostosowanie dawkowania.

Natomiast w przypadku chorych z ciężką niewydolnością nerek (CCr poniżej 30 ml/min) bądź  wątroby zaleca się zachowanie szczególnej ostrożności.

U pacjentów  z łagodnym lub umiarkowanym zaburzeniem czynności wątroby oraz u osób, które wolno metabolizują leki z udziałem izoenzymu CYP2C19, przez pierwsze  2 tyg. leczenia zalecana dawka początkowa to 5 mg na dobę. Następnie dawkę można zwiększyć do 10 mg na dobę w zależności od indywidualnej reakcji pacjenta.

Należy unikać nagłego przerywania leczenia. Dawkę należy stopniowo zmniejszać przez okres co najmniej 1-2 tyg., aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia objawów odstawienia.

Tabletki można przyjmować z posiłkiem lub niezależnie od posiłków.

Przeciwwskazania

Nie należy przyjmować preparatu w przypadku:

- nadwrażliwości na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą

- dzieci i młodzieży poniżej 18 lat

- leczenia skojarzonego z odwracalnymi inhibitorami MAO-A (np. moklobemidem) lub odwracalnym nieselektywnym inhibitorem MAO - linezolidem (ze względu na ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego)

- jednoczesnego leczenia escytalopramem i nieselektywnymi, nieodwracalnymi inhibitorami MAO (ze względu na ryzyko zespołu serotoninowego z pobudzeniem, drżeniem, hipertermią itp.)

- pacjentów z rozpoznanym wydłużeniem odstępu QT lub z wrodzonym zespołem wydłużonego odstępu QT

- stosowania z innymi lekami powodującymi wydłużenie odstępu QT.

Działania niepożądane (najczęściej występują podczas 1. lub 2. tyg. leczenia):

Bardzo często: nudności, ból głowy.

Często: zmniejszenie libido, anorgazmia, bezsenność, senność, zawroty głowy, parestezje, wymioty, suchość w jamie ustnej, zwiększona potliwość, zaburzenia ejakulacji, impotencja, zmęczenie, gorączka, zmniejszenie łaknienia, zwiększenie łaknienia, zwiększenie masy ciała,  drżenie, zapalenie zatok, ziewanie, biegunka, zaparcia, niepokój, nerwowość, niezwykłe sny, zapalenie stawów, zapalenie mięśni.

Niezbyt często: zaburzenia snu, omdlenie, mydriaza, zaburzenia widzenia, szumy uszne, pokrzywka, łysienie, wysypka, rumień, obrzęk, zmniejszenie masy ciała, bruksizm, tachykardia, krwawienie z nosa, krwawienia z przewodu pokarmowego (w tym krwawienie z odbytu), agitacja, napad paniki, stan dezorientacji, zaburzenia smaku, krwotok maciczny, krwotok miesiączkowy.

Rzadko: zespół serotoninowy, bradykardia, reakcja anafilaktyczna, halucynacje, agresja, depersonalizacja.

Częstość nieznana: wydłużenie odstępu QT w badaniu EKG, arytmia komorowa (w tym zaburzenia typu torsade de pointes), nieprawidłowy wynik prób czynnościowych wątroby, wybroczyny, obrzęk naczynioruchowy, zatrzymanie moczu, mlekotok, priapizm, hiponatremia, anoreksja, mania, myśli i zachowania samobójcze, dyskineza, niedociśnienie ortostatyczne, zapalenie wątroby, zaburzenia ruchowe, drgawki, niepokój psychoruchowy (akatyzja), trombocytopenia, nieprawidłowe wydzielanie ADH.

Odstawienie leku (zwłaszcza nagłe) może prowadzić do takich objawów jak: zaburzenia snu (bezsenność, intensywne marzenia senne), drżenie, splątanie, nadmierne pocenie się, ból głowy, biegunka, palpitacje, niestabilność emocjonalna, zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego, pobudzenie lub lęk, nudności i (lub) wymioty, zaburzenia czucia (w tym parestezje i uczucie porażenia prądem elektrycznym), drażliwość, zaburzenia widzenia.

Preparatu nie powinny stosować kobiety w ciąży, chyba, że jest to bezwzględnie konieczne.

Escytalopram nie powoduje zaburzenia sprawności intelektualnej i psychoruchowej, lecz nie można wykluczyć wpływu leku na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn.

Nie zaleca się spożywania alkoholu w czasie stosowania leku.

To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Zwróć uwagę na przeciwwskazania. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.