Eligard 45 mg pr.i rozp.do sp.rozt.do wstrz. 0,045 g 1 zest. (2 strz.napeł.)

Skład

1 ampułko-strzykawka z proszkiem do sporządzania roztworu do wstrzykiwań zawiera 45 mg octanu leuproreliny.

Wskazania

Preparat stosowany jest w leczeniu:

- hormonozależnego, zaawansowanego raka gruczołu krokowego

- hormonozależnego raka wysokiego ryzyka ograniczonego do gruczołu krokowego i hormonozależnego raka gruczołu krokowego miejscowo zaawansowanego (w połączeniu z radioterapią).

Działanie

Substacja czynna leuprorelina jest syntetycznym nonapeptydem, agonistą naturalnie występującego hormonu uwalniającego gonadotropinę (GnRH). Ciągle podawana hamuje zarówno wydzielanie gonadotropiny przez przysadkę jak i steroidogenezę w jądrach u mężczyzn. Działa silniej niż naturalnie występujący hormon, a czas potrzebny do uzyskania wyjściowego stężenia testosteronu może być różny u poszczególnych pacjentów. Podanie leku powoduje zmniejszenie testosteronu poniżej progu kastracyjnego (≤50 ng/dl). Dzieje się to w  ciągu 3-5 tyg. po rozpoczęciu leczenia. Stężenie testosteronu po 6 mies. leczenia wynosi średnio 6,1 (± 0,4) ng/dl i jest porównywalne do stężenia po obustronnej orchidektomii. Stężenie maksymalnie po pierwszym podaniu występuje po 4-8 h od wstrzyknięcia. Po początkowym zwiększeniu stężenia leuproreliny po każdym ze wstrzyknięć stężenia we krwi pozostają względnie niezmienione. Preparat w 43-49% wiąże się z białkami osocza.

Dawkowanie

Dorośli mężczyźni: 7,5 mg co miesiąc lub 22,5 mg co 3 miesiące albo 45 mg co 6 miesięcy. Leczenie zaawansowanej postaci raka gruczołu krokowego jest długotrwałe i nie można go przerywać z chwilą uzyskania remisji lub poprawy. Preparat może być stosowany w leczeniu neoadjuwantowym lub adjuwantowym w połączeniu z radioterapią w przypadku raka wysokiego ryzyka ograniczonego do gruczołu krokowego oraz miejscowo zaawansowanego raka gruczołu krokowego. Efekty terapii należy monitorować za pomocą oceny stanu klinicznego i pomiaru stężenia antygenu gruczołu krokowego (PSA) we krwi. 

Zawartość 2 ampułko-strzykawek (proszek + rozp.) należy zmieszać bezpośrednio przed wstrzyknięciem. Nie należy podawać leku dotętniczo lub dożylnie.

Przeciwwskazania

Nie należy podawać leku:

- w przypadku nadwrażliwości na octan leuproreliny lub na innych agonistów GnRH lub na którąkolwiek substancję pomocniczą

- pacjentom poddannym wcześniej orchidektomii

- w monoterapii u chorych z rakiem gruczołu krokowego, u których stwierdza się ucisk na rdzeń kręgowy lub przerzuty do kręgosłupa

- kobietom

- młodzieży i dzieciom.

Działania niepożądane:

Bardzo często: zmęczenie, pieczenie w miejscu podania, zaburzenia czucia w miejscu podania, uderzenia gorąca, wybroczyny, rumień.

Często: świąd, pocenie nocne, ból stawów, ból kończyn, ból mięśni, sztywność, osłabienie, rzadkie oddawanie moczu, trudności w oddawaniu moczu, bolesne oddawanie moczu, oddawanie moczu w nocy, skąpomocz,  złe samopoczucie, ból w miejscu podania, zasinienie w miejscu podania, kłucie w miejscu podania, zaburzenia hematologiczne, niedokrwistość, zwiększenie aktywności kinazy kreatynowej w surowicy, wydłużenie czasu krzepnięcia, zapalenie jamynosowo-gardłowej, nudności, biegunka, zapalenie żołądka i jelit/zapalenie okrężnicy, tkliwość piersi, zanik jąder, ból jąder, bezpłodność, przerost gruczołów piersiowych, zaburzenia wzwodu, zmniejszona wielkość prącia.

Niezbyt często: depresja, zmniejszenie popędu płciowego, zawroty głowy, ból głowy, osłabienie czucia, bezsenność, zaburzenie smaku, zaburzenie powonienia, zawroty głowy pochodzenia błędnikowego, nadciśnienie, niedociśnienie, wyciek wodnisty z nosa, duszność, zaparcie, suchość w jamie ustnej, potliwość, nasilenie pocenia, ginekomastia, impotencja, schorzenia jąder, świąd w miejscu podania, stwardnienie w miejscu podania, zwiększenie aktywności aminotransferazy alaninowej, zwiększenie stężenia triglicerydów w surowicy, wydłużenie czasu protrombinowego, zwiększenie masy ciała, zakażenie układu moczowego, miejscowe zakażenie skóry, nasilenie cukrzycy, niezwykłe sny, ból pleców, skurcze mięśniowe, skurcz pęcherza moczowego, krwiomocz, nasilony częstomocz, zatrzymanie moczu, senność, ból, gorączka.

Rzadko: niestrawność, wymioty, łysienie, wykwity skórne, ból piersi, owrzodzenie w miejscu podania, nieprawidłowe ruchy mimowolne, omdlenie, zapaść.

Bardzo rzadko: martwica w miejscu podania.

Częstość nieznana: wydłużenie odstępu QT, śródmiąższowa choroba płuc.

Inne działania niepożądane obserwowane zwykle podczas leczenia octanem leuproreliny to bóle mięśni, zaburzenia czucia skórnego, osłabienie mięśni, dreszcze, wysypka, amnezja i zaburzenia widzenia, obrzęk obwodowy, zatorowość płucna, kołatanie serca.

Zdolność do prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn może być zaburzona z powodu zmęczenia, zaburzeń widzenia lub zawrotów głowy (działania niepożądane).

To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Zwróć uwagę na przeciwwskazania. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.