Diprophos zaw.do wstrz. (6,43mg+2,63mg)/ml 5 amp.a 1ml

Diprophos zaw.do wstrz. (6,43mg+2,63mg)/ml 5 amp.a 1ml

Brak ocen

Producent
Organon Polska Sp. z o.o.

ul. Marszałkowska 126/134
00-008 Warszawa

Pojemność
Brak informacji
Postać
Brak informacji


Skład

1 ml zawiesiny zawiera 6,43 mg dipropionianu betametazonu (co odpowiada 5 mg betametazonu), 2,63 mg soli sodowej fosforanu betametazonu (co odpowiada 2 mg betametazonu).

Wskazania

Preparat stosowany jest w leczeniu:

- ostrych i przewlekłych stanów reagujących na leczenie kortykosteroidami

- hormonalnym kortykosteroidami (jak terapia uzupełniająca)

- chorób układu mieśniowo-szkieletowego i tkanek miękkich: zapalenie kości i stawów, reumatoidalne zapalenie stawów, zapalenie kaletki, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa; zapalenie nadkłykcia, zapalenie korzeni nerwowych, ból kości guzicznej, lumbago, kręcz szyi, torbiel galaretowata torebki ścięgna, wyrośle kostne, zapalenie rozcięgna

- chorób alergicznych obrzęk naczynioruchowy, alergiczne zapalenie oskrzeli, przewlekła astma oskrzelowa, katar sienny, sezonowy lub alergiczny nieżyt nosa; reakcje polekowe; odczyn posurowiczy; ukąszenia owadów. 

- chorób skóry: atopowe zapalenie skóry, liszaj płaski przerostowy; liszaj prosty ograniczony, tłuszczowe obumieranie skóry, kontaktowe zapalenie skóry, ciężkie zapalenie skóry po nasłonecznieniu; pokrzywka; łysienie plackowate; toczeń rumieniowaty krążkowy; łuszczyca; bliznowce; pęcherzyca; opryszczkowe zapalenie skóry; neurodermatosis; trądzik torbielowaty. 

- kolagenozy: toczeń rumieniowaty układowy; twardzina skóry; guzkowe zapalenie tętnic, zapalenie skórno-mięśniowe.

- innych chorób: zespół nadnerczowo-płciowy; wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroby wymagające wstrzyknięć podspojówkowych; nieprawidłowy skład krwi dający się leczyć kortykosteroidami; zapalenie nerek i zespół nerczycowy,  choroba Crohna; psyloza; choroby stóp.

Działanie

Betametazon to syntetyczny kortykosteroid, który wykazuje silne działanie przeciwzapalne, przeciwuczuleniowe i immunosupresyjne. Jest pozbawiony aktywności mineralokortykotropowej. Poza wpływem na proces zapalny i odpornościowy preparat działa również na przemianę węglowodanów, białek i tłuszczów, a także na układ sercowo-naczyniowy, mięśnie szkieletu oraz centralny układ nerwowy. Działanie przeciwzapalne betametazonu jest około 25 razy silniejsze niż działanie hydrokortyzonu i 8-10 razy silniejsze niż prednizolonu. Preparat zawiera połączenie rozpuszczalnych i bardzo słabo rozpuszczalnych estrów betametazonu. Szybkie działanie terapeutyczne uzyskuje się dzięki podaniu rozpuszczalnego estru, soli sodowej fosforanu betametazonu, który po wstrzyknięciu ulega szybkiemu wchłanianiu. Natomiast przedłużone działanie leku zapewnia drugi ester, dipropionian betametazonu, który jest w niewielkim stopniu rozpuszczalny, stanowiąc zapas substancji czynnej o powolnym wchłanianiu, co umożliwia kontrolowanie objawów choroby przez dłuższy czas. Betametazon jest metabolizowany w wątrobie, łączy się głównie z albuminami. W przypadku pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby jego rozkład przebiega wolniej lub z opóźnieniem

Dawkowanie

Leczenie ogólne: dawka początkowa wynosi 1-2 ml preparatu w większości wskazań. Preparat podaje się w głębokim wstrzyknięciu w mięsień pośladkowy. W zależności od nasilenia objawów choroby ustala się dawkowanie i częstość podawania leku. W ciężkich stanach chorobowych, takich jak toczeń rumieniowaty lub stany astmatyczne, w celu ratowania życia pacjenta, może być konieczne podanie początkowo 2 ml zawiesiny. W przypadku leczenia chorób dermatologicznych skuteczne są domięśniowe wstrzyknięcia 1 ml preparatu. W chorobach układu oddechowego złagodzenie objawów następuje w ciągu kilku godzin po domięśniowym wstrzyknięciu preparatu. Zmniejszenie nasilenia objawów uzyskuje się po podaniu 1-2 ml preparatu pacjentom z astmą oskrzelową, katarem siennym, alergicznym zapaleniem oskrzeli i alergicznym nieżytem nosa. W leczeniu ostrego lub przewlekłego zapalenia kaletki dobre wyniki uzyskuje się po podaniu 1-2 ml preparatu we wstrzyknięciu domięśniowym. W razie konieczności dawkę tę można powtórzyć.

Leczenie miejscowe: jednoczesne podanie miejscowo działającego środka znieczulającego jest rzadko konieczne. U pacjentów wymagających jednak podania takiego środka, preparat można zmieszać z 1% lub 2% roztworem prokainy lub lidokainy. Nie należy stosować środków znieczulających zawierających fenol, metylparaben, propylparaben. Do strzykawki najpierw pobiera się odpowiednią dawkę preparatu, później lek znieczulający, a następnie krótko wstrząsa.W przypadku pacjentów z ostrym zapaleniem kaletki podnaramiennej, podbarkowej, podskórnej łokciowej i przedczepkowej, dokaletkowe wstrzyknięcie 1-2 ml preparatu może złagodzić ból i przywrócić pełny zakres ruchów w ciągu kilku godzin. Podanie preparatu we wstrzyknięciu dostawowym jest dobrze tolerowane przez tkanki stawowe i okołostawowe. Zaleca się następujące dawkowanie: duże stawy (kolano, biodro, bark) 1-2 ml; stawy średnie (łokieć, nadgarstek, staw skokowy) 0,5-1 ml; stawy małe (stopa, dłoń, klatka piersiowa) 0,25-0,5 ml.

W schorzeniach dermatologicznych preparat można podawać we wstrzyknięciach bezpośrednio do zmiany chorobowej. Lek należy wstrzyknąć równomiernie, posługując się małą strzykawką i igłą. Całkowita ilość preparatu podanego miejscowo nie powinna przekroczyć 1 ml na tydzień. Preparat jest skuteczny w leczeniu chorób stóp poddających się leczeniu kortykosteroidami. Zapalenie kaletki pod odciskiem można opanować podając lek w 2 kolejnych wstrzyknięciach po 0,25 ml. W stanach chorobowych, takich jak sztywny paluch, szpotawość piątego palca stopy i ostre dnawe zapalenie stawów złagodzenie objawów może nastąpić szybko. Do większości wstrzyknięć można używać małej strzykawki do wstrzyknięć podskórnych. Zalecane dawki leku, które należy podawać w odstępach około tygodniowych to: zapalenie kaletki pod odciskiem nad stawem 0,25-0,5 ml; zapalenie kaletki pod ostrogą piętową 0,5 ml; zapalenie kaletki nad sztywnym paluchem 0,5 ml; zapalenie kaletki nad szpotawym piątym palcem stopy 0,5 ml; torbiel galaretowata okołostawowa 0,25-0,5 ml; ból śródstopia 0,25-0,5 ml; zapalenie pochewki ścięgna 0,5 ml; zapalenie okostnej kości sześciennej 0,5 ml; ostre dnawe zapalenie stawów 0,5-1 ml.

Przeciwwskazania

Nie należy stosować zawiesiny w przypadku:

- nadwrażliwości na betametazon lub inne kortykosteroidy, lub na którąkolwiek substancję pomocniczą

- osób z grzybicą uogólnioną

- gruźlicy, osteoporozy, labilności psychicznej, choroby wrzodowej, pierwotnej jaskry, wczesnego zespolenia żył, cukrzycy, zespołu Cushinga, niewydolności nerek oraz zakażenia bakteryjnego, grzybiczego lub wirusowego

- kobiet w ciąży, szczególnie I trymestr.

- leczenia zespołu błon szklistych po urodzeniu.

Działania niepożądane:

Może wystąpić: zastoinowa niewydolność serca u podatnych pacjentów; nadciśnienie, osłabienie mięśni, miopatia, utrata masy mięśniowej; zatrzymanie sodu, utrata potasu, alkaloza hipokaliemiczna; zatrzymanie płynów; zaostrzenie objawów miastenii; osteoporoza; kompresyjne złamania kręgosłupa; martwica aseptyczna głowy kości udowej i ramiennej; patologiczne złamania kości długich; zerwanie ścięgna; niestabilność stawów, czkawka, wrzód trawienny z ryzykiem perforacji i krwotoku; zapalenie trzustki; rozdęcie brzucha; wrzodziejące zapalenie przełyku, obrzęk naczynioruchowy, drgawki; zwiększenie ciśnienia wewnątrzczaszkowego krwi z obrzękiem tarczy nerwu wzrokowego (guz rzekomy mózgu) obserwowany zazwyczaj po leczeniu; zaburzenia równowagi; bóle głowy, nieregularne miesiączkowanie; rozwój zespołu cushingoidalnego; zahamowanie wzrostu wewnątrzmacicznego płodu lub wzrostu dziecka; wtórny brak reakcji ze strony kory nadnerczy i przysadki, zwłaszcza w sytuacjach stresu, jak np. po urazie, operacji, chorobie; obniżona tolerancja na węglowodany, objawy utajonej cukrzycy, obniżone zapotrzebowanie na insulinę i doustne środki hipoglikemiczne u cukrzyków, zaćma podtorebkowa tylna; zwiększenie ciśnienia wewnątrzgałkowego; jaskra; wytrzeszcz, nieostre widzenie, ujemny bilans azotowy związany z katabolizmem białek, euforia, nagłe zmiany nastroju; ciężka depresja aż do objawów psychozy, zmiany osobowości; bezsenność, reakcje rzekomoanafilaktyczne lub reakcje nadwrażliwości oraz zmniejszenie ciśnienia i objawy przypominające wstrząs, utrudnione gojenie się ran; atrofia skóry; cienka, delikatna skóra; wybroczyny i krwawe wylewy podskórne; zaczerwienienie skóry twarzy; wzmożone pocenie się; stłumione reakcje na testy skórne; odczyny takie jak alergiczne zapalenie skóry, pokrzywka.

To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Zwróć uwagę na przeciwwskazania. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.

Kategoria

Stosowanie

Preparat stosowany jest w leczeniu:- ostrych i przewlekłych stanów reagujących na leczenie kortykosteroidami- hormonalnym kortykosteroidami (jak terapia uzupełniająca)- chorób układu mieśniowo-szkieletowego i tkanek miękkich: zapalenie kości i stawów, reumatoidalne zapalenie stawów, zapalenie kaletki, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa; zapalenie nadkłykcia, zapalenie korzeni nerwowych, ból kości guzicznej, lumbago, kręcz szyi, torbiel galaretowata torebki ścięgna, wyrośle kostne, zapalenie rozcięgna- chorób alergicznych:  obrzęk naczynioruchowy, alergiczne zapalenie oskrzeli, przewlekła astma oskrzelowa, katar sienny, sezonowy lub alergiczny nieżyt nosa; reakcje polekowe; odczyn posurowiczy; ukąszenia owadów. - chorób skóry: atopowe zapalenie skóry, liszaj płaski przerostowy; liszaj prosty ograniczony, tłuszczowe obumieranie skóry, kontaktowe zapalenie skóry, ciężkie zapalenie skóry po nasłonecznieniu; pokrzywka; łysienie plackowate; toczeń rumieniowaty krążkowy; łuszczyca; bliznowce; pęcherzyca; opryszczkowe zapalenie skóry; neurodermatosis; trądzik torbielowaty. - kolagenozy: toczeń rumieniowaty układowy; twardzina skóry; guzkowe zapalenie tętnic, zapalenie skórno-mięśniowe.- innych chorób: zespół nadnerczowo-płciowy; wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroby wymagające wstrzyknięć podspojówkowych; nieprawidłowy skład krwi dający się leczyć kortykosteroidami; zapalenie nerek i zespół nerczycowy,  choroba Crohna; psyloza; choroby stóp.

Działanie

Betametazon to syntetyczny kortykosteroid, który wykazuje silne działanie przeciwzapalne, przeciwuczuleniowe i immunosupresyjne. Jest pozbawiony aktywności mineralokortykotropowej. Poza wpływem na proces zapalny i odpornościowy preparat działa również na przemianę węglowodanów, białek i tłuszczów, a także na układ sercowo-naczyniowy, mięśnie szkieletu oraz centralny układ nerwowy. Działanie przeciwzapalne betametazonu jest około 25 razy silniejsze niż działanie hydrokortyzonu i 8-10 razy silniejsze niż prednizolonu. Preparat zawiera połączenie rozpuszczalnych i bardzo słabo rozpuszczalnych estrów betametazonu. Szybkie działanie terapeutyczne uzyskuje się dzięki podaniu rozpuszczalnego estru, soli sodowej fosforanu betametazonu, który po wstrzyknięciu ulega szybkiemu wchłanianiu. Natomiast przedłużone działanie leku zapewnia drugi ester, dipropionian betametazonu, który jest w niewielkim stopniu rozpuszczalny, stanowiąc zapas substancji czynnej o powolnym wchłanianiu, co umożliwia kontrolowanie objawów choroby przez dłuższy czas. Betametazon jest metabolizowany w wątrobie, łączy się głównie z albuminami. W przypadku pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby jego rozkład przebiega wolniej lub z opóźnieniem

Dodaj swoją opinię

Pola oznaczone * są wymagane

Brak komentarzy

W celu zadania pytania o produkt prosimy o wysłanie wiadomości e-mail na adres [email protected]. Dziękujemy

Dlaczego my?
why-us-img

Odbiór osobisty w aptece

why-us-img

Profesjonalna obsługa

why-us-img

Szybka wysyłka

why-us-img

Legalnie działająca apteka

why-us-img

Płatność online lub za pobraniem