Aspargin 17 mg + 54 mg 75 tabletek

Aspargin jest produktem leczniczym stosowanym w przypadku nadpobudliwości oraz niemiarowości serca, wskazaniem do zastosowania leku Aspargin jest choroba wieńcowa, stany pozawałowe w celu wspomagającym rekonwalescencje, a także jako lek przeciwdziałający skutkom ubocznym wynikającym z długotrwałego stosowania leków moczopędnych oraz glikozydów nasercowych. Lek Aspargin zawiera sól magnezową oraz sól potasową kwasu asparignowego. 

Substancjami czynnymi są: magnezu wodoroasparaginian oraz potasu wodoroasparaginian.

1 tabletka zawiera 17 mg jonów magnezu w postaci 250 mg magnezu wodoroasparaginianu, 54 mg jonów potasu w postaci 250 mg potasu wodoasparaginianu.

Substancje pomocnicze: skrobia ziemniaczana, karboksymetyloskrobia sodowa, sacharoza, magnezu stearynian, talk.

Ten lek należy zawsze stosować dokładnie tak, jak to opisano w ulotce dla pacjenta lub wg zaleceń lekarza lub farmaceuty.

Dorośli i młodzież w wieku powyżej 12 lat: zwykle stosuje się doustnie od 1 do 2 tabletek 2 do 3 razy na dobę, po posiłku, czyli od 2 do 6 tabletek na dobę w 2 lub 3 dawkach podzielonych.

Potas bierze udział w czynności układu nerwowego i układu sercowo-naczyniowego. 

Magnez jest aktywatorem wielu enzymów, pośredniczy w wytwarzaniu i transporcie energii w organizmie.

Stosowanie suplementu diety Aspargin wskazane jest szczególnie dla osób o zdiagnozowanym niedoborze magnezu oraz potasu. Lek Aspargin zaleca się przyjmować także osobom cierpiącym na nadpobudliwość serca oraz borykającym się z niemiarowościami akcji serca, zwłaszcza gdy ich przyczyną są niedobory potasu i magnezu. Aspargin sprawdza się jako lek podczas rekonwalescencji pozawałowej, a także wspomagająco po przebytych zabiegach chirurgicznych lub chorobach zakaźnych, na których skutek doszło do utraty potasu i magnezu. Często lekarze polecają stosowanie leku Aspargin na nerwicę.

Kiedy nie stosować leku:

Jeśli pacjent ma uczulenie (nadwrażliwość) na substancje czynne lub którykolwiek z pozostałych składników leku.
Jeśli pacjent ma hipermagnezemię.
Jeśli pacjent ma ciężką niewydolność nerek.
Jeśli pacjent ma zakażenia dróg moczowych.
Jeśli pacjent ma znaczne niedociśnienie tętnicze krwi.

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Niezbyt często (objawy występują rzadziej niż u 1 na 100 leczonych pacjentów): bóle brzucha, nudności, biegunka, zaparcia, wymioty.

Rzadko (występują u 1 do 10 na 10000 leczonych pacjentów): zaburzenia przewodnictwa przedsionkowo-komorowego, osłabienie mięśniowe, zaczerwienienie skóry.

Bardzo rzadko (występują rzadziej niż u 1 na 10000 leczonych pacjentów): bezsenność.

Należy zachować ostrożność, jeśli u pacjenta występuje ostre odwodnienie, u pacjenta doszło do rozległego zniszczenia tkanek (np. oparzenia dużych powierzchni ciała), pacjent stosuje inne leki zawierające potas, pacjent ma chorobę wrzodową żołądka, wcześniej stwierdzono u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów. 

Lek należy przechowywać w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci.

Przechowywać w temperaturze poniżej 25^oC.

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekarz, które pacjent planuje stosować.

Nie należy stosować leku Aspargin jednocześnie z następującymi lekami: antybiotyki z grupy tetracyklim, doustne leki przeciwzakrzepowe, leki i suplementy diety zawierające fosforany, wapń i żelazo, atropina lub hioscyjamina.

W przypadku kobiet w ciąży lub karmiących piersią przed zastosowaniem leku należy skonsultować się z lekarzem.

Leku nie należy stosować u dzieci w wieku poniżej 12 lat.

Lek stosowany zgodnie z zaleceniami nie wpływa na zdolność kierowania pojazdami mechanicznymi, obsługę maszyn i sprawność psychofizyczną.