Biofuroksym iniekcja roztwór dożylny 1,5 g 1 fiolka

 Jedna fiolka zawiera1,5 g cefuroksymu ( Cefuroximum ) w postaci soli sodowej oraz 83mg sodu.

Preparat wskazany jest w leczeniu zakażeń układu oddechowego, moczowego, kości, stawów, skóry i tkanek miękkich, profilaktyka zakażeń w chirurgii w okresie okołooperacyjnym. 

Działanie preparatu polega na hamowaniu syntezy ściany komórkowej bakterii, co uniemożliwia namnażanie się komórek bakteryjnych.

Dzieciom do 2. miesiąca życia lek może być podawany wyłącznie dożylnie.
Zwykle stosuje się dożylnie 30–100 mg/kg masy ciała na dobę w 2–3 dawkach podzielonych. W zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych: początkowo dożylnie 100 mg/kg masy ciała na dobę, następnie lekarz może zmniejszyć dawkę do 50 mg/kg masy ciała na dobę.
U niemowląt i dzieci do 12. roku życia zwykle stosuje się domięśniowo lub dożylnie 30–100 mg/kg masy ciała na dobę w dawkach podzielonych co 6–8 godzin. W zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych: dożylnie 200–240 mg/kg masy ciała na dobę w dawkach podzielonych co 6–8 godzin, następnie lekarz może zmniejszyć dawkę do 100 mg/kg masy ciała na dobę. W leczeniu zakażeń kości i stawów: dożylnie 150 mg/kg masy ciała na dobę w dawkach podzielonych co 8 godzin.
Dla dorosłych i dzieci po 12. roku życia zwykle stosuje się domięśniowo lub dożylnie 750 mg 3 razy na dobę. W ciężkich zakażeniach lekarz może zalecić dożylnie 1,5 g 3 razy na dobę. W zakażeniach zagrażających życiu lek może być podawany dożylnie co 6 godzin, ale dawka dobowa nie powinna przekraczać 6 g. W operacjach na otwartym sercu dożylnie 1,5 g przed rozpoczęciem znieczulenia; następnie co 12 godzin, nie przekraczając dawki całkowitej 6 g. Zapalenie opon mózgowo rdzeniowych: lekarz może zastosować dożylnie do 9 g na dobę (3 g co 8 godzin).

Przeciwwskazaniem do stosowania preparatu jest uczulenie na którykolwiek składnik preparatu lub na antybiotyki z grupy cefalosporyn.

Jeżeli w trakcie leczenia lub po jego zakończeniu wystąpi biegunka, nie należy leczyć jej samodzielnie, lecz skonsultować się z lekarzem. Istnieje ryzyko wystąpienia rzekomobłoniastego zapalenia jelit. Jego objawy kliniczne spowodowane są przez pałeczkę Clostridium difficile, która może namnażać się w warunkach zaburzenia prawidłowej flory bakteryjnej w jelitach.