Grzybica to jedna z tych chorób, których nade wszystko chcielibyśmy uniknąć. Fakt, iż tak łatwo się rozprzestrzenia i ma niszczący wpływ na nasz wygląd sprawia, że na samą myśl o niej ogarnia nas panika. Aby uniknąć kłopotów, warto poznać podstawowe zasady zapobiegania i leczenia grzybicy. Zakażenie grzybami dotyczy podeszw stóp i obszarów międzypalcowych. Przeważnie wywołują je dermatofity (w większości przypadków gatunek o nazwie Trichophyton rubrum). Szacuje się, że problem ten dotyka nawet 30% społeczeństwa. Newralgicznym okresem dla tego typu zakażeń jest lato, gdy chętniej korzystamy z różnych form aktywności fizycznej, a na basenie czy saunie najłatwiej o infekcję. Nie znaczy to jednak, że zimą nic nam nie grozi – ocieplane, nieprzewiewne buty powodują pocenie się stóp, a wilgotne podłoże to wymarzone warunki dla grzybów.
Objawy
Pierwszy symptom, który powinien nas zaniepokoić to swędzenie skóry w miejscu najcieplejszym i najbardziej wilgotnym, czyli między palcami. Niedługo potem pojawiają się inne objawy. Stopy są zaczerwienione, pocą się i wydzielają nieprzyjemny zapach, a skóra się łuszczy. Jeżeli będziemy zwlekać z podjęciem leczenia, skóra stóp może zostać zaatakowana tak silnie, że trudno będzie nam się poruszać – w stadium zaawansowanym pojawiają się bowiem bolesne pęknięcia i rany, które dodatkowo mogą prowadzić do kolejnego zakażenia – bakteryjnego. W dalszym stadium grzybica może dotknąć także paznokci. W takim wypadku leczenie jest bardziej skomplikowane i długotrwałe (oprócz leków miejscowych podaje się doustne) . Nie jest wykluczone jest również przeniesienie infekcji na inne części ciała.
Leczenie
Niepokojące zmiany skórne to podstawa do zgłoszenia się do lekarza dermatologa. Badanie mikologiczne, polegające na pobraniu próbki zmiany i obejrzeniu jej pod mikroskopem, rozwieje nasze wątpliwości i pozwoli dobrać leczenie. W zależności od stadium infekcji, stosuje się preparaty miejscowe w formie kremu, sprayu, pudru czy płynu (np. antybiotyk terbinafina) lub doustne (np. Itrakonazol). Po leki bez recepty możemy sięgnąć pod warunkiem, że rozpoznaliśmy objawy w początkowej fazie zakażenia i że natychmiast przystąpimy do działania. Jeżeli problem dotyczy tylko skóry, pomogą nam preparaty w postaci żelu, maści czy aerozolu, np. Undofen, Clotrimazol, Daktarin. Niektóre preparaty mają działanie profilaktyczne – chronią przed nawrotem choroby jeszcze przez 3 miesiące (np. Lamisilatt). Podstawą udanej kuracji jest jednak systematyczność. Specyfiki należy stosować 2 razy dziennie przez 2-6 tygodni, a leczenia nie wolno przerwać, nawet gdy już czujemy poprawę. Nie próbujmy leczyć grzybicy domowymi metodami – one mogą tylko pogorszyć sprawę (np. moczenie nóg prowadzi do nasilenia objawów, gdyż grzyby rozwijają się w wilgotnym środowisku).
Profilaktyka
Aby nie dopuścić do nawrotu grzybicy, musimy zdezynfekować buty (np. przy pomocy 10-procentowego roztworu formaliny lub tabletki chinoksyzolu). Warto też zainwestować w przeciwgrzybiczy spray do obuwia. Pamiętajmy o skarpetach i rajstopach, które miały kontakt z zakażoną skórą – te zrobione z tkanin sztucznych lepiej wyrzucić. O profilaktyce należy pamiętać w codziennym życiu. Składają się na nią przede wszystkim podstawowe zasady higieny:
- Nie dopuszczać do przegrzewania i zawilgacania stóp - nie nosić skarpet ze sztucznych tkanin ani za ciasnych butów, dokładnie wycierać skórę po kąpieli
- Nie pożyczać innym i nie używać cudzych ręczników, pilniczków, nożyczek, pumeksów i innych narzędzi do pielęgnacji paznokci i stóp
- Nie przymierzać obuwia w sklepach na gołe stopy
- Zakładać klapki podczas korzystania z publicznego prysznica, nie stawać boso w miejscach takich jak przymierzalnia w sklepie, wykładzina w hotelu czy siłowni
- Używać przeciwgrzybicze kremy i dezodoranty do stóp.
Niniejszy artykuł nie jest poradą medyczną i ma charakter wyłącznie informacyjny.
