Hydrochlorothiazidum Polpharma tabl. 25mg 30 tabl.

Skład

1 tabletka zawiera 25 mg hydrochlorotiazydu. Preparat zawiera również laktozę.

Wskazania

Preparat stosowany jest w leczeniu:

- obrzęków o różnej etiologii (w zastoinowej niewydolności serca, w marskości wątroby, w zaburzeniach czynności nerek)

- nadciśnienia tętniczego (lek podaje się zwykle z innymi lekami moczopędnymi oszczędzającymi potas lub z innymi lekami hipotensyjnymi).

Działanie

Jest to lek moczopędny, który hamuje wchłanianie zwrotne sodu w kanalikach nerkowych, przez co powoduje zwiększenie natiurezy i diurezy. Preparat zwiększa wydalanie potasu i magnezu, a zmniejsza wydalanie wapnia. Hamuje wydalanie kwasu moczowego. Powoduje zmniejszenie przesączania kłębuszkowego. Wynikiem pozanerkowego działania hydrochlorotiazydu jest hiperglikemia oraz występowanie nieprawidłowej krzywej glikemicznej po obciążeniu glukozą. Lek obniża ciśnienie tętnicze krwi u pacjentów z nadciśnieniem poprzez zmniejszenie objętości płynów pozakomórkowych i oporu obwodowego. Poprzez zmniejszenie stężenia sodu w ścianach naczyń krwionośnych zmniejsza ich wrażliwość na endogenne aminy katecholowe. Po podaniu doustnym lek zaczyna działać po około 2 h (czas działania to 6-12 h). Początek działania hipotensyjnego występuje po 3-4 dobach. Preparat wiąże się z białkami osocza w 40-68%. Nie jest metabolizowany, wydalany jest z moczem w postaci niezmienionej. W przypadku osób z niewyrównaną niewydolnością serca lub zaburzeniami czynności nerek wydalanie przebiega wolniej.

Dawkowanie

Obrzęki - dawka początkowa to 25-75 mg/dobę w 1 dawce lub w 2 dawkach podzielonych. Po uzyskaniu poprawy należy stopniowo zmniejszać dawkę. Zalecana maksymalna dawka dobowa to 100 mg. 

Nadciśnienie tętnicze - dawka początkowa to 25 mg/dobę w 1 dawce lub w dawkach podzielonych, efekt leczniczy u niektórych pacjentów występuje po dawce 12,5 mg (w monoterapii lub w skojarzeniu z innym lekiem hipotensyjnym). Maksymalna dawka dobowa to 50 mg.

Nie zaleca się stosowania preparatu u niemowląt i dzieci. 

U pacjentów w podeszłym wieku dawkę ustala się w zależności od czynności nerek i reakcji klinicznej.

Przeciwwskazania

Nie należy podawać leku w przypadku:

- nadwrażliwości na sulfonamidy lub pozostałe składniki preparatu

- bezmoczu

- ciężkiej niewydolności nerek i wątroby 

- choroby Addisona

- hiperkalcemii

- stosowania związków litu.

Działania niepożądane:

Częstość nieznana: nieczerniakowe nowotwory złośliwe skóry.

Ponadto mogą wystąpić: agranulocytoza, małopłytkowość, niedokrwistość aplastyczna, niedokrwistość hemolityczna, plamice, wysypka, pokrzywka, guzkowe zapalenie okołotętnicze, złuszczające zapalenie skóry, gorączka, zespół zaburzeń oddechowych, w tym zapalenie płuc i obrzęk płuc, reakcje anafilaktyczne, toksyczna martwica naskórka, hiperglikemia, hiperurykemia, zawroty głowy, parestezje, bóle głowy, widzenie w żółtym kolorze, niewyraźne widzenie, niedociśnienie, brak łaknienia, nudności, wymioty, skurcze, biegunka, zaparcie, zapalenie trzustki, zapalenie ślinianek, żółtaczka, skurcze mięśni, zaburzenia czynności nerek, śródmiąższowe zapalenie nerek, impotencja, osłabienie, leukopenia, nadwrażliwość na światło, glikozuria, niepokój ruchowy, zaburzenia równowagi elektrolitowej, podrażnienie błony śluzowej żołądka.

Lek może powodować zawroty głowy i zaburzenia widzenia,  co może mieć wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Preparat stosowany w II i III trymestrze ciąży może zmniejszać przepływ krwi przez łożysko oraz powodować u płodu i noworodka zaburzenia gospodarki elektrolitowej, żółtaczkę i trombocytopenię.

Ze względu na zawartość laktozy, leku nie należy podawać pacjentom z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Zwróć uwagę na przeciwwskazania. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.