Alventa kapsułki o przedłużonym uwalnianiu twarde 0,0375g 7 sztuk

Każda kapsułka o przedłużonym uwalnianiu zawiera chlorowodorek wenlafaksyny odpowiadający 37,5 mg wenlafaksyny (Venlafaxinum).

Zawartość kapsułki: sacharoza ziarenka (sacharoza i skrobia kukurydziana) 32,5 mg, hydroksypropyloceluloza, powidon K-30, etyloceluloza-dibutylu,  sebacynian, talk. Otoczka kapsułki: żelatyna, żelaza tlenek czerwony (E 172), tytanu dwutlenek (E 171).

Lek przeciwdepresyjny o nowej strukturze.

Zarówno wenlafaksyna, jak i jej główny aktywny metabolit - O-demetylowenlafaksyna (ODV) - to silne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny i noradrenaliny oraz słabe inhibitory wychwytu zwrotnego dopaminy. Dzięki tym właściwościom preparat wykazuje działanie przeciwdepresyjne.

Lek należy przyjmować wyłącznie doustnie w trakcie posiłku. Ze względu na ryzyko wystąpienia objawów niepożądanych zależnych od wielkości dawki, zwiększanie dawki należy przeprowadzać tylko po dokonaniu oceny klinicznej i należy to robić stopniowo. Zawsze należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę. Leczenie powinno trwać wystarczająco długo, zazwyczaj kilka miesięcy lub dłużej. Należy regularnie dokonywać oceny leczenia, podchodząc indywidualnie do każdego pacjenta.

Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu. Przeciwwskazaniem do stosowania preparatu jest również równoległe przyjmowanie nieodwracalnych inhibitorów monoaminooksydazy (MAO). Wenlafaksynę można zacząć stosować po upływie 14 dni od zakończenia leczenia inhibitorami MAO; inhibitory MAO można wprowadzić do leczenia po 7 dniach od zakończenia przyjmowania wenlafaksyny. Preparatu nie należy stosować u dzieci i młodzieży do 18. roku życia.

Każdy lek działający na procesy psychiczne może zaburzać proces oceny, myślenie oraz zdolności motoryczne. Dlatego też pacjenci przyjmujący wenlafaksynę powinni zostać ostrzeżeni o możliwości zaburzeń zdolności prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń w ruchu. Przerwanie leczenia (zwłaszcza nagłe) bardzo często prowadzi do wystąpienia objawów odstawienia (zawroty głowy, zaburzenia czucia (w tym parestezje), zaburzenia snu (w tym bezsenność i intensywne sny), pobudzenie lub lęk, nudności i (lub) wymioty, drżenie, zawroty głowy pochodzenia błędnikowego,ból głowy i objawy grypopodobne) Zazwyczaj wszystkie te objawy mają przebieg łagodny do umiarkowanego i ustępują samoistnie, jednakże u niektórych pacjentów mogą być ciężkie i (lub) przedłużone. Dlatego zaleca się stopniowe przerywanie leczenia poprzez stopniowe zmniejszania dawki. Wenlafaksyna i jej aktywny metabolit O-demetylowenlafaksyna przenikają do mleka kobiecego. Po wprowadzeniu leku do obrotu zgłaszano przypadki płaczu, drażliwości oraz zaburzeń rytmu snu u niemowląt karmionych piersią. Podobnie jak w przypadku innych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI lub SNRI), także stosowanie wenlafaksyny w ciąży lub krótko przed porodem, może spowodować objawy odstawienia u noworodków. U niektórych noworodków narażonych na działanie wenlafaksyny w końcowym okresie III trymestru ciąży wystąpiły powikłania wymagające zastosowania wspomagania oddychania, karmienia przez zgłębnik lub długotrwałej hospitalizacji.