Gliclada tabl.ozmodyf.uwal. 0,03g 60 tabletek

Skład

1 tabletka o zmodyfikowanym uwalnianiu zawiera 30 mg gliklazydu. Lek zawiera także laktozę.

Wskazania

Preparat stosowany jest w:

- leczeniu cukrzycy typu 2, gdy dieta, ćwiczenia fizyczne oraz zmniejszenie masy ciała nie są wystarczająco skuteczne.

Działanie

Substancja czynna zawarta w leku zmniejsza stężenia glukozy we krwi pobudzając wydzielanie insuliny przez komórki beta wysp Langerhansa. Zwiększone poposiłkowe wydzielanie insuliny i białka C utrzymuje się po 2 latach leczenia. Gliklazyd przywraca wczesny wzrost wydzielania insuliny w obecności glukozy i nasila drugą fazę wydzielania insuliny. Preparat wpływa również na naczynia:

- przez częściowe hamowanie agregacji i adhezji płytek z jednoczesnym zmniejszeniem ilości aktywacji płytek krwi

- przez wpływ na aktywność fibrynolityczną śródbłonka naczyń i zwiększenie aktywności tkankowego aktywatora plazminogenu (tPA).

Po podaniu doustnym lek wchłania się całkowicie. Stężenie leku w osoczu stopniowo się zwiększa w ciągu pierwszych 6 h, a następnie pozostaje na niezmienionym poziomie między 6. a 12. h po podaniu. Wiązanie z białkami osocza wynosi ok. 95%. Lek jest metabolizowany głównie w wątrobie, a wydalany z moczem, przy czym w moczu stwierdza się mniej niż 1% postaci niezmienionej. Jednorazowa dawka dobowa preparatu umożliwia utrzymanie skutecznego stężenia gliklazydu w osoczu przez 24 h.

Dawkowanie

Dawka dobowa dla dorosłych to 30-120 mg, podawana jednorazowo w czasie śniadania. Gdy dojdzie do pominięcia jednej dawki nie należy jej zwiększać w dniu następnym. Dawka powinna być dostosowana w zależności od stężenie glukozy we krwi. Zalecana dawka początkowa to 30 mg na dobę.

Jeśli stężenie glukozy we krwi jest prawidłowo kontrolowane to dawka ta może być stosowana jako leczenie podtrzymujące.

Natomiast gdy stężenie glukozy we krwi nie jest odpowiednio kontrolowane, dawkę można stopniowo zwiększyć do 60, 90 lub 120 mg na dobę (odstęp pomiędzy każdym zwiększeniem dawki powinien wynosić co najmniej 1 miesiąc). Maksymalna, zalecana dawka dobowa to 120 mg.

Leczenie skojarzone z innymi preparatami przeciwcukrzycowymi: preparat może być łączony z biguanidami, inhibitorami alfa-glukozydazy lub insuliną. U pacjentów, u których stężenie glukozy we krwi nie jest odpowiednio kontrolowane za pomocą preparatu, można rozpocząć leczenie skojarzone z insuliną, pod ścisłym nadzorem lekarza.

Zamiana innego, doustnego preparatu przeciwcukrzycowego na preparat Gliclada: podczas zamiany należy wziąć pod uwagę dawkę oraz T0,5 uprzednio stosowanego leku przeciwcukrzycowego. Dawka początkowa to 30 mg i należy ją tak modyfikować, aby była dostosowana do reakcji stężenia glukozy we krwi danego pacjenta.

Zamiana leczenia gliklazydem w tabletkach 80 mg (postać o natychmiastowym uwalnianiu) na preparat Gliclada: 1 tabl. gliklazydu o mocy 80 mg jest porównywalna z 1 tabletką preparatu w postaci tabl. o zmodyfikowanym uwalnianiu 30 mg - zmiana może być przeprowadzona pod warunkiem kontrolowania parametrów krwi.

W przypadku pacjentów niedożywionych, z ciężkimi chorobami tętnic (choroba wieńcowa, ciężka niewydolność tętnicy szyjnej, choroba naczyń obwodowych), z zaburzeniami endokrynologicznymi (niedoczynność przysadki, niedoczynność tarczycy, niedoczynność nadnerczy) zaleca się stosowanie minimalnej dawki początkowej 30 mg.

Nie ma konieczności dostosowywania dawki leku u osób w podeszłym wieku (powyżej 65 lat) oraz u osób z łagodną i umiarkowaną niewydolnością nerek.

Tabletki należy połykać w całości bez rozgniatanania i żucia. Tabletkę możną podzielić ręcznie wzdłuż linii podziału. Posiłek nie wpływa na szybkość ani na stopień wchłaniania.

Przeciwwskazania

Preparatu nie należy podawać:

- w przypadku nadwrażliwości na gliklazyd lub którąkolwiek substancję pomocniczą lub inne pochodne sulfonylomocznika, sulfonamidy

- w stanie przedśpiączkowym i śpiączce cukrzycowej, kwasicy ketonowej (związanej z cukrzycą)

- w ciężkiej niewydolności nerek lub wątroby (w tych przypadkach zaleca się stosowanie insuliny)

- kobietom karmiącym piersią

- w cukrzycy typu 1

- jednocześnie z mikonazolem.

Działania niepożądane:

Najczęstszym działaniem niepożądanym jest hipoglikemia (możliwe objawy: zaburzenia snu, ból głowy, silny głód, zaburzenia widzenia i mowy, zmęczenie, pobudzenie, agresja, zawroty głowy, uczucie bezsilności, drgawki, płytki oddech, zaburzenia czucia, nudności, wymioty, senność i utrata świadomości, co może prowadzić do śpiączki i zgonu, majaczenie, osłabiona koncentracja, zaburzenia świadomości, depresja, splątanie, afazja, drżenie, niedowłady, utrata samokontroli, bradykardia,  spowolnienie reakcji). Oprócz tego mogą wystąpić objawy pobudzenia adrenergicznego (nadciśnienie, pocenie się, kołatanie serca, dławica piersiowa i zaburzenia rytmu serca, tachykardia, wilgotność skóry, niepokój).

Niezbyt często: zaburzenia żołądkowo-jelitowe takie jak: wymioty, niestrawność, bóle brzucha, nudności, biegunka i zaparcia.

Rzadziej: rumień, wykwity plamkowo-grudkowe, przemijające zaburzenia widzenia, zwiększona aktywność enzymów wątrobowych, zapalenie wątroby, wysypka, świąd, pokrzywka, zmiany w obrazie hematologicznym krwi (niedokrwistość, leukopenia, małopłytkowość, granulocytopenia), obrzęk naczynioruchowy, odczyny pęcherzowe.

Ze względu na ryzyko hipoglikemii należy zachować ostrożność w czasie prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn, zwłaszcza na początku leczenia.

Preparat zawiera laktozę, dlatego nie powinien być stosowany przez pacjentów z niedoborem laktazy typu Lapp, zaburzeniami wchłaniania glukozy-galaktozy lub z dziedziczną nietolerancją galaktozy.

To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Zwróć uwagę na przeciwwskazania. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.