Encorton tabl. 0,02 g 20 tabl.

Skład

1 tabletka zawiera 20 mg prednizonu. Preparat zawiera również laktozę.

Wskazania

Preparat stosowany jest w leczeniu:

- chorób nowotworowych (jako leczenie paliatywne, łącznie z odpowiednim leczeniem przeciwnowotworowym): białaczka i chłoniaki u dorosłych, ostra białaczka u dzieci. 

- chorób układu oddechowego: beryloza, zespół Lofflera, zachłystowe zapalenie płuc, objawowa sarkoidoza, piorunująca lub rozsiana gruźlica płuc (z jednoczesnym leczeniem przeciwgruźliczym), astma oskrzelowa. 

- kolagenozy (w okresach zaostrzenia lub w niektórych przypadkach jako leczenie podtrzymujące): ostre reumatyczne zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie skórno-mięśniowe (u dzieci glikokortykosteroidy mogą być lekiem z wyboru), toczeń rumieniowaty układowy. 

- chorób układu endokrynnego: niewydolność kory nadnerczy pierwotna i wtórna, wrodzona hiperplazja nadnerczy, hiperkalcemia związana z chorobą nowotworową, zapalenie tarczycy (nieropne). 

- chorób skóry i błon śluzowych: opryszczkowe pęcherzowe zapalenie skóry, ciężkie łojotokowe zapalenie skóry, ciężki rumień wielopostaciowy (zespół Stevens-Johnsona), ziarniniak grzybiasty, pęcherzyca, ciężka łuszczyca, złuszczające zapalenie skóry.

- chorób przewodu pokarmowego (w okresach zaostrzenia; długotrwałe leczenie jest niewskazane): wrzodziejące zapalenie okrężnicy, choroba Leśniowskiego-Crohna.

- chorób alergicznych o ciężkim przebiegu, opornych na inne metody leczenia: kontaktowe zapalenie skóry, atopowe zapalenie skóry, choroba posurowicza, reakcje nadwrażliwości na leki, całoroczny lub sezonowy alergiczny nieżyt nosa.

- chorób układu krwiotwórczego: niedokrwistość hemolityczna nabyta (autoimmunologiczna), niedokrwistość aplastyczna wrodzona, niedokrwistość wskutek wybiórczej hipoplazji układu czerwonokrwinkowego, małopłytkowość wtórna u dorosłych, idiopatyczna plamica małopłytkowa (choroba Werlhofa) u dorosłych. 

- chorób takich jak : gruźlicze zapalenie opon mózgowych z blokiem podpajęczynówkowym (jednocześnie z leczeniem przeciwgruźliczym), włośnica z zajęciem mięśnia sercowego lub układu nerwowego.

- zespołu nerczycowego - glikokortykosteroidy wskazane są w celu wywołania diurezy lub uzyskania remisji w przypadku białkomoczu w zespole nerczycowym idiopatycznym bez mocznicy lub w celu poprawy czynności nerek u pacjentów z toczniem rumieniowatym; w idiopatycznym zespole nerczycowym długotrwałe leczenie może być konieczne w celu zapobieżenia częstym nawrotom. 

- chorób neurologicznych: stwardnienie rozsiane w okresach zaostrzenia.

- chorób oka: zapalenie naczyniówki i siatkówki, rozlane zapalenie błony naczyniowej tylnego odcinka oka, zapalenie nerwu wzrokowego, współczulne zapalenie naczyniówki, zapalenie przedniego odcinka oka, alergiczne zapalenie spojówek, zapalenie rogówki (niezwiązane z zakażeniem wirusem opryszczki lub zakażeniem grzybiczym), alergiczne owrzodzenie brzeżne rogówki, zapalenie tęczówki, zapalenie tęczówki i ciała rzęskowego.

- chorób reumatycznych: łuszczycowe zapalenie stawów, reumatoidalne zapalenie stawów, młodzieńcze reumatoidalne zapalenie stawów (w przypadkach opornych na inne metody leczenia), zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa.

- niereumatycznych stanów zapalnych układu kostno-stawowego: ostre dnawe zapalenie stawów, ostre, nieswoiste zapalenie pochewki ścięgna, pourazowe zapalenie kości i stawów, zapalenie błony maziowej u pacjentów z zapaleniem kości i stawów, zapalenie nadkłykcia, ostre i podostre zapalenie kaletki.

Działanie

Encorton to syntetyczny glikokortykosteroid, pochodna kortyzolu o silnym działaniu przeciwzapalnym. Hamuje gromadzenie się makrofagów, leukocytów i innych komórek w rejonie ogniska zapalnego. Hamuje także uwalnianie enzymów lizosomalnych, chemicznych mediatorów zapalenia i fagocytozę. Preparat zmniejsza liczbę monocytów, granulocytów kwasochłonnych, limfocytów T. Zmniejsza również przyłączanie się immunoglobulin do receptorów na powierzchni komórek i hamuje syntezę lub uwalnianie interleukin poprzez zmniejszenie blastogenezy limfocytów T i zmniejszenie nasilenia wczesnej odpowiedzi immunologicznej. Może także hamować przenikanie kompleksów immunologicznych przez błony podstawne i zmniejszać stężenie składników dopełniacza i immunoglobulin. Powoduje zmniejszenie rozszerzalności i przepuszczalności naczyń włosowatych, zmniejszenie przylegania leukocytów do śródbłonka naczyń włosowatych, co prowadzi zarówno do zahamowania migracji leukocytów jak i tworzenia obrzęków. Nasila syntezę lipomoduliny, inhibitora fosfolipazy A2 uwalniającej kwas arachidonowy z błony fosfolipidowej, z jednoczesnym hamowaniem jego syntezy. Prednizolon hamuje oś podwzgórze-przysadka w mechanizmie ujemnego sprzężenia zwrotnego. Rozwój niewydolności kory nadnerczy i czas powrotu jej funkcji zależy przede wszystkim od okresu leczenia i w mniejszym stopniu od dawki, pory i częstości podania leku oraz od okresu półtrwania. Po długotrwałym stosowaniu dużych dawek czynność nadnerczy może powrócić po około 1 roku, a u niektórych pacjentów nigdy. Prednizon poprzez działanie na cewkę dalszą nasila wchłanianie zwrotne sodu, wydalanie potasu i jonów wodorowych oraz retencję wody. W mniejszym stopniu wpływa na wydalanie wody i elektrolitów przez gruczoły potowe, ślinowe i jelito grube. Nasila katabolizm białek i indukuje enzymy biorące udział w metabolizmie aminokwasów. Hamuje syntezę i powoduje nasilenie degradacji białek w tkance limfoidalnej, łącznej, mięśniowej i skórze. Po długotrwałym stosowaniu może dojść do zaniku tych tkanek. Prednizolon zwiększa dostępność glukozy, poprzez indukcję enzymów glukoneogenezy w wątrobie, zmniejszenie zużycia glukozy w tkankach obwodowych, co prowadzi do zwiększonego gromadzenia glikogenu w wątrobie, zwiększenia stężenia glukozy we krwi i  oporności na insulinę. Lek nasila lipolizę i uwalnianie kwasów tłuszczowych z tkanki tłuszczowej, co zwiększa stężenie kwasów tłuszczowych w osoczu. Po długotrwałym leczeniu może dojść do nieprawidłowego rozmieszczenia tkanki tłuszczowej. Prednizolon zaburza tworzenie kości i nasila ich resorpcję. Zmniejsza stężenie wapnia w osoczu, co prowadzi do wtórnej nadczynności przytarczyc i jednoczesnej stymulacji osteoklastów i zahamowania osteoblastów. Te działania wraz ze zmniejszeniem ilości białkowych składników wtórnie do katabolizmu białek, mogą prowadzić do zahamowania wzrostu kości u dzieci i młodzieży oraz rozwoju osteoporozy w każdym wieku. Prednizolon nasila działanie endo- i egzogennych amin katecholowych. Dostępność biologiczna leku wynosi 70-90%. Po 1z-2h występuje największe stężenie preparatu w osoczu. Czas działania wynosi 1,25-1,5 dnia. Prednizon wiąże się z białkami osocza w 70-73%, a prednizolon w 90-95% przy stężeniu poniżej 200 ng/ml, natomiast przy stężeniu powyżej 1mg/ml w ok. 70%. Prednizon metabolizowany jest głównie w wątrobie, w mniejszym stopniu w nerkach, a wydalany jest głównie z żółcią, w 1-5% z moczem w postaci nieaktywnych metabolitów oraz w 10-20% jako prednizolon. Prednizon i prednizolon przenikają przez barierę łożyskową. Do mleka kobiecego wydziela się mniej niż 1% dawki prednizonu i prednizolonu.

Dawkowanie

Dawkę leku należy ustalić indywidualnie w zależności od rodzaju choroby.  Po uzyskaniu pożądanego efektu leczenia powinno się stopniowo zmniejszać dawkę do najmniejszej dawki skutecznej. W przypadku długotrwałego leczenia dużymi dawkami odstawienie leku można rozpocząć zmniejszeniem dawki o 1 mg miesięcznie, a w przypadku krótkiego okresu leczenia o 2-5 mg co 2-7 dni.

Przeciętnie stosowane dawki:

Dorośli i młodzież: 5-60 mg na dobę, jako pojedyncza dawka lub w dawkach podzielonych, maksymalnie do 250 mg na dobę.

Dzieci: 2 mg/kg mc. na dobę w dawkach podzielonych co 6-8 h lub w dawce jednorazowej.

Zespół nerczycowy: dzieci do 18 mż.: dawka nie została ustalona; dzieci w wieku od 18 mż. do 4 lat - początkowo 7-10 mg 4 razy na dobę; dzieci w wieku 4-10 lat - początkowo 15 mg 4 razy na dobę; dzieci >10 lat - początkowo 20 mg 4 razy na dobę. 

Stwardnienie rozsiane w okresach zaostrzenia: dorośli - 200 mg na dobę przez 7 dni, następnie 80 mg co drugi dzień przez 1 miesiąc.

Gruźlica (z jednoczesnym leczeniem przeciwgruźliczym): dzieci - 0,5 mg/kg mc. lub 15 mg/m2 pc. 4 razy na dobę przez 2 miesiące.

Reumatyczne zapalenie serca, białaczka, nowotwory: dzieci - przez pierwsze 2 lub 3 tyg. 0,5 mg/kg mc. lub 15 mg/m2 pc. 4 razy na dobę, następnie 0,375 mg/kg mc. lub 11,25 mg/m2 pc. 4 razy na dobę przez 4-6 tyg. 

Lek należy podawać w trakcie posiłku ( tabletek nie można  dzielić).

Przeciwwskazania

Nie należy podawać preparatu w przypadku:

- nadwrażliwości na prednizon lub na którąkolwiek substancję pomocniczą

- układowego zakażenia grzybiczego (ryzyko nasilenia zakażenia).

Działania niepożądane:

Ryzyko działań niepożądanych dotyczy najcześniej  pacjentów otrzymujących prednizon długotrwale.

Częstość nieznana: ujawnienie cukrzycy, zwiększone zapotrzebowanie na insulinę i doustne leki hipoglikemizujące u pacjentów z jawną cukrzycą, hirsutyzm, zespoły zakrzepowo-zatorowe, zaburzenia psychiczne, zawroty głowy, ból głowy, nieostre widzenie, zaćma podtorebkowa tylna, wrzód trawienny i jego następstwa, perforacje jelita grubego lub cienkiego, zapalenie trzustki, wzdęcia, wrzodziejące zapalenie przełyku, zaburzenia trawienia; rozstępy skórne, trądzik, zaburzone gojenie ran, wybroczyny i wylewy krwawe, obrzęk naczynioruchowy; twardzinowy przełom nerkowy, aseptyczna martwica głowy kości udowej i ramiennej, patologiczne złamania kości długich, wtórna niedoczynność kory nadnerczy i przysadki, zespół Cushinga, zahamowanie wzrostu u dzieci, ujemny bilans azotowy, hiperglikemia, glukozuria, zwiększenie masy ciała, zwiększone łaknienie, nasilone pocenie, alergiczne zapalenie skóry, pokrzywka, zaburzenia cyklu miesiączkowego, zmniejszona tolerancja węglowodanów, zwiększenie ciśnienia wewnątrzczaszkowego z tarczą zastoinową, drgawki, osłabienie mięśni, miopatia steroidowa, utrata masy mięśniowej; osteoporoza, kompresyjne złamania kręgosłupa, wzrost ciśnienia śródgałkowego, jaskra, wytrzeszcz, rumień.

Inne: zastoinowa niewydolność krążenia, utrata potasu, nadciśnienie, zasadowica hipokaliemiczna, objawy odstawienne, reakcje anafilaktyczne i nadwrażliwość, nudności, złe samopoczucie, zaburzenia snu, retencja sodu, retencja płynów.

Niektóre działania niepożądane (drgawki, ból i zawroty głowy, niewyraźne lub podwójne widzenie, zaburzenia psychiczne) mogą wpływać na sprawność psychofizyczną oraz zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Stosowanie tego preparatu u kobiet w ciąży jest dopuszczalne tylko wtedy, gdy korzyść ze stosowania leku przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu.

Ze względu na zawartość laktozy, leku nie należy stosować u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

To jest lek. Dla bezpieczeństwa stosuj go zgodnie z ulotką dołączoną do opakowania. Zwróć uwagę na przeciwwskazania. W przypadku wątpliwości skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.